Οι μητροπόλεις ανά τον κόσμο συνεχίζουν να αυξάνονται. Το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού σήμερα ζει σε πόλεις, και οι εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας λένε ότι αυτό το ποσοστό θα αυξηθεί σε 70 % έως το 2050. Οι αστικοί κόμβοι είναι οι οικονομικές υπερδυνάμεις και τα κέντρα γνώσης που διαδραματίζουν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στην παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.
Πολύ καιρό πριν, ο Alfred Marshall παρατηρούσε ότι οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι ενός συγκεκριμένου κλάδου καθώς και οι βιομηχανίες τοποθετούνταν κοντά η μία στην άλλη, επειδή επωφελούνταν από τη διάχυση των πληροφοριών ή το χαμηλότερο κόστος συναλλαγών μεταξύ τους. Πλέον, οι αστικοί κόμβοι έχουν εξελιχθεί σε παιδικές χαρές, όπου ελκύουν εξειδικευμένο ταλέντο, δεξιότητες και γνώση. Σκεφτείτε τι σημαίνει για την τεχνολογία η Silicon Valley ή για την οικονομία η Νέα Υόρκη, η Σιγκαπούρη και το Λονδίνο. Καθώς η διαδικασία αυτή εξελίσσεται, διαφορετικές αλλά συναφείς βιομηχανίες μπορούν να συνδυάσουν την τεχνογνωσία τους, συμβάλλοντας στην πιο πλούσια οικονομική ανάπτυξη των αστικών περιοχών.
Πόλεις - Κράτη.
Το 1970, υπήρχαν μόνο δύο μητροπόλεις ( Τόκιο και Νέα Υόρκη) στον κόσμο, με 10 εκατομμύρια ή περισσότερους κατοίκους . Σήμερα 23 μεγαλουπόλεις αντιπροσωπεύουν το 9,9% του παγκόσμιου αστικού πληθυσμού ( 359,400,000 ). Η Ασία έχει το μεγαλύτερο αριθμό μητροπόλεων (13), ακολουθούμενη από τη Λατινική Αμερική (4) και στη συνέχεια η Αφρική , η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική, με δύο η κάθε μία. Μέχρι το 2025 , ο αριθμός των μητροπόλεων αναμένεται να φτάσει τις 37, με επιπλέον εννέα στην Ασία, τέσσερις στη Λατινική Αμερική και από μία στην Αφρική, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική (Πηγή: UN).
Η αύξηση της αστυφιλίας θα βοηθήσει να προωθηθεί η οικονομική ανάπτυξη και το άνοιγμα νέων αγορών στις αναπτυσσόμενες οικονομίες με ορισμένες μεγαλουπόλεις να γίνονται αγορές συγκρίσιμες σε μέγεθος με μικρά (ή και μεγαλύτερα) έθνη . Ήδη κάποιοι προνοητικές επιχειρήσεις κατανέμουν την αγορά σύμφωνα με τις πόλεις και όχι τα regions, ενώ παράλληλα βλέπουμε να αυξάνεται η επιρροή των δημάρχων αυτών των πόλεων σε εθνικό -ακόμα και διεθνές- επίπεδο.
Έτσι, το ερώτημα που προκύπτει για το μέλλον είναι: μπορούν οι μητροπόλεις να γίνουν πιο σημαντικές από τα κράτη ; Τί θα σήμαινε κάτι τέτοιο; Κι εν τέλει, μια χώρα των 10 και κάτι εκατομμυρίων κατοίκων τι ρόλο μπορεί να παίξει σε αυτό το περιβάλλον;
Πολύ καιρό πριν, ο Alfred Marshall παρατηρούσε ότι οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι ενός συγκεκριμένου κλάδου καθώς και οι βιομηχανίες τοποθετούνταν κοντά η μία στην άλλη, επειδή επωφελούνταν από τη διάχυση των πληροφοριών ή το χαμηλότερο κόστος συναλλαγών μεταξύ τους. Πλέον, οι αστικοί κόμβοι έχουν εξελιχθεί σε παιδικές χαρές, όπου ελκύουν εξειδικευμένο ταλέντο, δεξιότητες και γνώση. Σκεφτείτε τι σημαίνει για την τεχνολογία η Silicon Valley ή για την οικονομία η Νέα Υόρκη, η Σιγκαπούρη και το Λονδίνο. Καθώς η διαδικασία αυτή εξελίσσεται, διαφορετικές αλλά συναφείς βιομηχανίες μπορούν να συνδυάσουν την τεχνογνωσία τους, συμβάλλοντας στην πιο πλούσια οικονομική ανάπτυξη των αστικών περιοχών.
Πόλεις - Κράτη.
Το 1970, υπήρχαν μόνο δύο μητροπόλεις ( Τόκιο και Νέα Υόρκη) στον κόσμο, με 10 εκατομμύρια ή περισσότερους κατοίκους . Σήμερα 23 μεγαλουπόλεις αντιπροσωπεύουν το 9,9% του παγκόσμιου αστικού πληθυσμού ( 359,400,000 ). Η Ασία έχει το μεγαλύτερο αριθμό μητροπόλεων (13), ακολουθούμενη από τη Λατινική Αμερική (4) και στη συνέχεια η Αφρική , η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική, με δύο η κάθε μία. Μέχρι το 2025 , ο αριθμός των μητροπόλεων αναμένεται να φτάσει τις 37, με επιπλέον εννέα στην Ασία, τέσσερις στη Λατινική Αμερική και από μία στην Αφρική, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική (Πηγή: UN).
Η αύξηση της αστυφιλίας θα βοηθήσει να προωθηθεί η οικονομική ανάπτυξη και το άνοιγμα νέων αγορών στις αναπτυσσόμενες οικονομίες με ορισμένες μεγαλουπόλεις να γίνονται αγορές συγκρίσιμες σε μέγεθος με μικρά (ή και μεγαλύτερα) έθνη . Ήδη κάποιοι προνοητικές επιχειρήσεις κατανέμουν την αγορά σύμφωνα με τις πόλεις και όχι τα regions, ενώ παράλληλα βλέπουμε να αυξάνεται η επιρροή των δημάρχων αυτών των πόλεων σε εθνικό -ακόμα και διεθνές- επίπεδο.
Έτσι, το ερώτημα που προκύπτει για το μέλλον είναι: μπορούν οι μητροπόλεις να γίνουν πιο σημαντικές από τα κράτη ; Τί θα σήμαινε κάτι τέτοιο; Κι εν τέλει, μια χώρα των 10 και κάτι εκατομμυρίων κατοίκων τι ρόλο μπορεί να παίξει σε αυτό το περιβάλλον;
