Από το κέρδος στον σκοπό: η εξέλιξη της εταιρείας.

Στο μέλλον,
δεν θα ωφελούνται οι εταιρείες που έχουν μοναδικό σκοπό τα κέρδη.

Κέρδη θα κάνουν οι εταιρείες που έχουν ως σκοπό και το όφελος της κοινωνίας.

Αυτό φαίνεται να το συνειδητοποιούν όλο και περισσότερες εταιρείες -συνηθίζεται να το βλέπουμε από όσες είναι πρωτοπόρες στον κλάδο τους. Αυτές αναλαμβάνουν ένα νέο, πιο κοινωνικά ευαισθητοποιημένο ρόλο. Ακόμα, συχνά βλέπουμε και συνεργασίες μεταξύ τους, να θέτουν κοινούς σκοπούς για να αντιμετωπίσουν κοινωνικές ή οικονομικές προκλήσεις. Συνήθως, αυτές οι εταιρείες επιδιώκουν να αποκτήσουν νομιμότητα και κύρος στα μάτια του απαιτητικού καταναλωτή, του μέσου εργαζόμενου, του κοινωνικά δραστήριου πολίτη καθώς και στα μάτια φορέων ή οργανισμών που ενδιαφέρονται για τις επιπτώσεις και τα κίνητρα της  δραστηριότητάς τους. Σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι μια καλή επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς οι εταιρείες συνειδητοποιούν ότι έχουν αμοιβαία οφέλη με την κοινωνία, επαναπροσδιορίζουν τον εταιρικό τους σκοπό και ρίχνουν όλο και περισσότερο βάρος σε αυτό το νέο τους ρόλο. 

Σε όλο τον Κόσμο,

η τάση που θέλει τις εταιρείες να επιστρέφουν οφέλη στην κοινωνία επιβεβαιώνεται και θεσμικά με τη νέα πιστοποίηση B Corp. Η Benefit Corporation είναι μια νέα προσέγγιση στην εταιρεία όπως την ξέρουμε. Πρόκειται για εταιρείες που επαναπροσδιορίζουν τι είναι επιτυχία για μία επιχείρηση. Πρόκειται για εταιρείες που δεν θέλουν να είναι οι καλύτερες στον κόσμο, αλλά οι καλύτερες για τον κόσμο. Περίπου 650 εταιρείες έχουν αγκαλιάσει την κατάσταση μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένης της Patagonia και Etsy. Τα Ben & Jerry’s, μια από τις πρωτοπόρες κοινωνικά ευαίσθητοποιημένες εταιρείες που τώρα ανήκει στην Unilever, έχει λάβει πιστοποίηση Β Corp, και από τα εύσημα κερδίζει και η εικόνα της μαμάς εταιρείας. Σήμερα, υπάρχουν 600 B Corporations σε 15 χώρες του κόσμου, από 60 διαφορετικά industries που εργάζονται από κοινού για να αλλάξουν την αντίληψη του τι είναι επιτυχία για μία επιχείρηση. Σε αυτό συνεισφέρει η τεχνογνωσία του B Lab,  μιας μη κερδοσκοπικής αμερικανικής οργάνωσης που πιστοποιεί τις B Corporations και πρόκειται να πιστοποιήσει 100 επιχειρήσεις εκτός των ΗΠΑ το 2013. 

Στην Αμερική,

τον Μάιο του 2009 η GE -με slogan το περίφημο Imagination at work- ανακοίνωσε την πρωτοβουλία "Healthymagination", συμφωνα με την οποία δεσμευόταν να δαπανήσει 6 δισεκατομμύρια δολάρια μέσα σε έξι χρόνια, πάνω στην έρευνα νέων προϊόντων υγείας ώστε να απολαμβάνουν καλύτερη περίθαλψη, περισσότεροι άνθρωποι, με χαμηλότερο κόστος. Σύμφωνα με το annual report της εταιρείας, έως τα τέλη του 2011 είχε 53 επικυρωμένα προϊόντα και υπηρεσίες που υποστηρίζουν την αποστολή τους ενώ έχουν αλλάξει περισσότερες από 536.000.000 ζωές. (Πηγή: Healthymagination) Ένα κλειδί για την επιτυχία αυτής της πρωτοβουλίας είναι η συμμετοχή του κοινού στον καλό αυτό σκοπό, συμμετοχή η οποία επιτεύχθηκε μέσω των social media. Καινοτομίες έγιναν δυνατές είτε μέσω των insight που ποστάρονταν στο Healthyshare, ενός Facebook app στο οποίο μοιράζεσαι θέματα υγείας με τους fb friends σου ή μέσω ανταλλαγής γνώσεων για ιδεών πάνω στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού μετά από κάλεσμα που έκανε η εταιρεία. H General Electric φροντίζοντας την υγεία των καταναλωτών αποδεικνύει ότι είναι και η ίδια μια σύγχρονη, υγιής εταιρεία που αφουγκράζεται τις ανάγκες των Αμερικανών.   

Στην Ινδία,

η εταιρεία Mahindra & Mahindra που έφερε τα θρυλικά Willys Jeep στην Ινδία το 1947, σήμερα είναι μία από τις εταιρείες με υψηλότατους ρυθμούς ανάπτυξης και με δραστηριότητες σε 18 διαφορετικά industries: αεροδιαστημική, αγορά ανταλλακτικών και εξαρτημάτων, γεωργικά τρόφιμα, αυτοκίνητα, συμβουλευτικές υπηρεσίες, αμυντική βιομηχανία, ενέργεια, βιομηχανικός εξοπλισμός, ακίνητα κ.ά. Όταν βλέπεις μία εταιρεία με τόσους πολλούς τομείς δραστηριότητας δε μπορείς παρά να αναρωτηθείς: ποιο είναι το όραμα που καθοδηγεί αυτή την εταιρεία; Με ποιο γνώμονα λαμβάνονται οι αποφάσεις; Τι ορίζει ως σωστή ή λάθος μία επιλογή; Την απάντηση την δίνει ο αντιπρόεδρος της εταιρείας  Anand Mahindra. "Το κίνητρο για να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό προκύπτει από τον βασικό μας σκοπό: να προκαλούμε καθημερινά την συμβατική σκέψη, να χρησιμοπούμε με πρωτότυπο τρόπο τους πόρους μας ώστε να δημιουργούμε θετική αλλαγή στις ζωές των ανθρώπων, να τους βοηθούμε να ανυψώνονται" (χρησιμοποιεί τη λέξη Rise που είναι και το σλόγκαν της εταιρείας). Δείτε εδώ ένα βίντεο που μαγνητοσκοπήθηκε το 1997 και στο οποίο μιλάει για τις αρχές της εταιρείας. Δεκαπέντε χρόνια μετά οι αρχές τους παραμένουν οι ίδιες, το ίδιο και το slogan τους. Και πράγματι. Η Mahindra έχει δημιουργήσει τα Pride schools, το Mahindra United World College, είναι περιβαντολλογικά υπεύθυνη με πολλούς τρόπους και εν τέλει είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα εταιρείας που συνδυάζει τα εξαιρετικά οικονομικά αποτελέσματα με τα πολλαπλά οφέλη για την κοινωνία τα οποία μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ.

Στην Ελλάδα,
το κανάλι ΣΚΑΪ έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνική δραστηριότητα με πολλές δράσεις σε διάφορους τομείς. Λόγω της φύσης της εταιρείας όλοι μας έχουμε ακούσει για κάποια από τις δράσεις του. Έχει στηρίξει την οργάνωση "Μαζί για το Παιδί" που σε συνεργασία με την Εθνική Τράπεζα συγκέντρωσε παιχνίδια και βιβλία για παιδιά κοινωφελών ιδρυμάτων. Με τις δράσεις του "Όλοι μαζί μπορούμε" έχει κάνει δενδροφυτεύσεις και αποκατάσταση παραλιών, συγκέντρωση τροφίμων, ρούχων και κλινοσκεπασμάτων, συγκέντρωση φαρμακευτικού και υγειονομικού υλικού για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες ενώ προσφέρει και υποτροφίες από εκπαιδευτικούς φορείς και ιδρύματα. Επιπλέον, είναι η μοναδική ελληνική εταιρία που έχει υπογράψει το μνημόνιο συνεργασίας του Μπαλί -μια ένωση δυνάμεων της διεθνούς επιχειρηματικής κοινότητας για την προστασία του περιβάλλοντος- το οποίο εκδόθηκε ενόψει της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές. (Πηγή:skai.gr) Ένα άλλο παράδειγμα είναι η εταιρεία Μαρινόπουλος, η μεγαλύτερη ελληνική λιανεμπορική αλυσίδα, η οποία επιστρέφει σημαντικό μέρος των κερδών της στην κοινωνία. Ήδη από το 2007, πολύ πριν προκύψει η ανάγκη λόγω κρίσης, δημιούργησε σε συνεργασία με τους δήμους Αθηναίων και Πειραιώς τα Κοινωνικά Παντοπωλεία μια ιδέα που την έφερε πρώτη στην χώρα μας. Με επένδυση 10.000.000 ευρώ έχει στηρίξει έως σήμερα 4.200 άπορες οικογένειες δηλαδή 17.000 ανθρώπους σε ανάγκη. (Πηγή:slideshare/marinopoulos) 

Στη Νότια Αφρική,

η ασφαλιστική εταιρεία Dial Direct έχει ιδρύσει την πρωτοβουλία Pothole Brigade που επιδιορθώνει 3.000 λακούβες/μήνα (!!!) στο οδικό δίκτυο του Johannesburg. (Πηγή: dialdirect)  

Σήμερα,

αυτές είναι οι εταιρείες του αύριο. Η εταιρίες που ενδιαφέρονται για τον καταναλωτή και το αποδεικνύουν με πράξεις. Όπως έλεγα και σε ένα παλαιότερο post , έχουμε φτάσει στην εποχή που το μάρκετινγκ πρέπει να εξυπηρετεί τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι να εξυπηρετούν τους σκοπούς του μάρκετινγκ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα brands πρέπει να γίνουν φιλανθρωπικά ιδρύματα, κάθε άλλο. Η ιστορία των επιτυχημένων brand θα συνεχιστεί, απλά το παιχνίδι έχει αλλάξει. Η τεχνολογία το έχει αλλάξει.

Όλα για όλους

Η τεχνολογία προσπερνάει την πολιτική με ιλιγγιώδη ταχύτητα. 

Καιρός να το πάρουμε χαμπάρι, ο νέος κόσμος προς τον οποίο κινούμαστε με ταχύτητα δεν χρειάζεται τους ντολμάδες της παλαιάς πολιτικής που θεωρούν επίτευγμα να παραδίδουν τον προυπολογισμό της κυβέρνησης σε στικάκι. Πραγματική πολιτική παράγουν οι νέες τεχολογίες που σκέφτονται περισσότερο τον άνθρωπο απ' ό,τι αυτοί που εκλέγουμε κάθε 4 χρόνια για να το κάνουν. Ας δούμε πώς.

Κινητήρια δύναμη στις εξελίξεις είναι -τι άλλο;- οι κινητές συσκευές.

To mobility βάζει την κοινωνία σε μια νέα εποχή, όπου μια ανάγκη (για εργασία, για παραγωγή, για εκπαίδευση κ.ά.) μπορεί να καλυφθεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Επιπλέον, τα εργαλεία και οι πόροι με τους οποίους δημιουργείται αξία είναι κατανεμημένα σε περισσότερους. Η παραγωγή μικρής κλίμακας, καθώς και η 3D εκτύπωση αναμορφώνουν την παραγωγή. Μήπως τελικά ο καπιταλισμός αγγίζει το ιδεώδες του κομμουνισμού -τα μέσα παραγωγής στους εργάτες; 
Ακόμα, εδώ και χρόνια η εργασία μοιράζεται σε όλο και περισσότερους. Τα tablets και τα smart phones διεγείρουν τον παγκόσμιο εγκέφαλο και οι νέες ιδέες γεννιούνται η μία πίσω από την άλλη. Οι τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών αλλάζουν τα δεδομένα στην παραγωγή ενέργειας, ενώ οι πλατφόρμες μαζικής διδασκαλίας, φέρνουν την επανάσταση στην εκπαίδευση.

Πλέον, το ερώτημα είναι σε τι δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση, όχι σε τι μπορούμε.
Συγκεκριμένα:

Εκπαίδευση για όλους.

Ο κόσμος της εκπαίδευσης αλλάζει με ριζοσπαστικούς τρόπους. Οι ανοιχτές online τάξεις (Massive Open Online Classes) είναι η επανεφεύρεση της εκπαίδευσης. Επενδυτές όπως είναι το Udacity και το Skillshare μειώνουν τα εμπόδια για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ παράλληλα το Big Picture Learning schools και το Science Leadership Academy είναι οι νέοι παίκτες στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το mobile learning έχει μπει στο παιχνίδι για τα καλά αφού υπάρχει μια εφαρμογή για τα πάντα. Η συγκεκριμένη αγορά έχει ξεφύγει και η παγκόσμια αγορά για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες εκπαίδευσης θα έχει τριπλασιαστεί την πενταετία 2010 - 2015 φθάνοντας τα 9,1 δισεκατομμύρια δολλάρια μόνο στις ΗΠΑ. (Πηγή: Ambient Insight) Οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά αύξησης στην mobile εκπαίδευση είναι η Κίνα, η Ινδία και η Ινδονησία και όλες έχουν αυξηση πάνω από 60%.

Ενέργεια για όλους.

Οι έρευνες στον τομέα της ενέργειας έχουν επικεντρωθεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Προς το παρόν οι επενδύσεις είναι μικρής κλίμακας σε σχέση με τα μεγέθη που συνηθίζονται στον κλάδο, είναι όμως πιο κοντά στον καταναλωτή, χωρίς περιβαλλοντικές επιπτώσεις, χωρίς κίνδυνους και χωρίς υψηλά κόστη. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να προσφέρουν φθηνή ηλεκτρική ενέργεια στο 25% των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που δεν έχουν ρεύμα. Στην Ινδία, το Simpa Network πουλάει ηλιακή ενέργεια όπως πουλάνε χρόνο ομιλίας οι καρτοκινητές. Ο πελάτης κάνει μια αρχική προκαταβολή και στη συνέχεια προπληρώνει την ενέργεια που θεωρεί ότι χρειάζεται. Κάθε πληρωμή διαμορφώνει την τελική τιμή αγοράς. (Πηγή: Springwise). H σουηδική εταιρεία Hexicon δημιουργεί τη μεγαλύτερη πλωτή πλατφόρμα ανεμογεννητριών στον κόσμο. Στα ίδια πρότυπα η Makani Power  στην Καλιφόρνια έχει δημιουργήσει έναν αιωρούμενο ανεμόμυλο ο οποίος είναι σε θέση να παράγει 50% περισσότερη ενέργεια από τις τυπικές ανεμογεννήτριες εδάφους. (Πηγή: Springwise). Ξενοδοχεία και κινηματογράφοι χρησιμοποιούν ενέργεια που παράγεται από την κίνηση των πεντάλ (!!). Στη φυλακή Santa Rita do Sapucaí στη Βραζιλία οι κρατούμενοι μπορούν να αφαιρούν μια μέρα από την ποινή τους για κάθε 16 ώρες που κάνουν πετάλι. (Πηγή: Springwise)

Εργασία για όλους.

To crowdsourcing είναι η μεγάλη επανάσταση της εποχής. Παρότι το συναντάμε σαν ορολογία από το 2006 ουσιαστικά έχει ξεκινήσει από παλιότερα και βασίζεται στην απλή ιδέα ότι το πλήθος έχει πολύ μεγαλύτερη γνώση, σοφία, έμπνευση από ένα άτομο. Τη στιγμή που μιλάμε το crowdsourcing είναι μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική στην επίλυση προβλημάτων ή στην σύλληψη ιδεών. Ουσιαστικά έχει ανοίξει τον δρόμο στην καινοτομία. Το crowdfunding αντίστοιχα ανοίγει νέους δρόμους για την υποστήριξη μιας ευρείας ποικιλίας νέων επιχειρήσεων και έργων. Και κατ’ επέκταση το crowdlabor είναι ένας πλατύς δρόμος μέσω του οποίου η δουλειά... γίνεται. Μόλις επιλυθούν τεχνολογικά και οργανωτικά εμπόδια για την προσέγγιση, θα υπάρξουν οφέλη τόσο για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες. Και φυσικά το crowdlabor είναι συνυφασμένο με το crowdfunding καθώς συνδέει τον αγοραστή και τον πωλητή στον κυβερνοχώρο. Προς το παρόν το crowdlabor είναι περιορισμένο, επειδή οι προσφορές εργασίας εξαρτώνται από συγκεκριμένες πλατφόρμες που ζητούν σε συγκεκριμένες ειδικότητες. Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα Sector RoadMap: Crowd labor platforms in 2012 του Joseph Turian, Ph.D., που δημοσιεύτηκε από την GigaOm Pro: ". Η υπόσχεση του crowdlabor είναι το ανύπαρκτο κόστος, είναι on-demand και πρόκειται για μια ελαστική εξωτερική ανάθεση εργασίας". Τα παραδείγματα  είναι αρκετά: Amazon Mechanical Turk, MobileWorks, CloudFactory, Samasource και Clickworker. 

Παραγωγή από όλους.

Η 3D εκτύπωση έχει τη δυνατότητα να φέρει επανάσταση στην παραγωγή. Επιπλέον μπορεί να φέρει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός προϊόντος στα χέρια καθενός που έχει μια καλή ιδέα για ένα προϊόν! Σηματοδοτεί, επίσης, την εμφάνιση νέων επιχειρήσεων, που μπορούν να δημιουργήσουν κάτι για σας, κομμένο και ραμένο στα μέτρα σας. Η Shapeways άνοιξε πρόσφατα ένα "Εργοστάσιο του Μέλλοντος», 25.000 τετραγωνικών μέτρων  στο Long Island City. Οι πελάτες θα είναι σε θέση να δημιουργήσουν ό,τι προϊόντα σκεφτούν μέσα σε λίγες ημέρες στις εγκαταστάσεις της εταιρείας. Σύμφωνα με τον Kegan Fisher, διευθυντή μηχανικό της Shapeways, "Όταν τεθεί πλήρως σε λειτουργία το εργοστάσιό μας θα είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο με  δυνατότητα παραγωγής 3D εκτύπωσης στον κόσμο." Θα στεγάσει 30 έως 50 υψηλής ευκρίνειας, βιομηχανικού μεγέθους 3D εκτυπωτές. Κάθε ένας θα είναι ικανός να παράγει περισσότερα από 100 προϊόντα σε καθημερινή βάση και τρία έως πέντε εκατομμύρια προϊόντα σε ετήσια βάση. Το εργοστάσιο θα υποστηρίξει την κοινότητα Shapeways που αποτελείται από 200.000 χρήστες. (Πηγή:  Smart Planet)

Οσοι έχουν όρεξη για δουλειά και ζωή προχωράνε μπροστά.
Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να ψηφίζουν ντολμάδες.


Υ.Γ.: Αυτό δεν αφορά φυσικά κάποια νέα κόμματα που έχουν εμφανιστεί πρόσφατα και δείχνουν να έχουν μια διαφορετική αντίληψη για την πολιτική. Αφορά τους πολιτικούς και τις πολιτικές που μας έφεραν στην Ελλάδα του 2013 και κυρίως αφορά όλα τα κόμματα της Αριστεράς που με τις σταλινικές αντιλήψεις τους έκαναν πρότυπο την οπισθοδρόμηση και την ακινησία, παρότι  στο δικό τους μυαλό θεωρούν ότι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. 

About ad campaigns

Client will say, "There are a million campaigns about my product", but I don't think so. I think there're two, maybe. And the other one is wrong.

Back to the Future 2013

Στις 21.12.2012 θα ερχόταν το  τέλος του κόσμου σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγιας. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, αυτό βέβαια δεν ισχύει για πολλά πράγματα ή συμπεριφορές ή καταστάσεις με τα οποία είμαστε εξοικιωμένοι ή τα θεωρούμε ως δεδομένα. Το τέλος του κόσμου δεν ήρθε για μας, το τέλος του χρόνου όμως έχει σημάνει για πολλά πράγματα στην καθημερινή μας ζωή.

Ας δούμε λοιπόν τι θα εξαφανιστεί και τι θα εμφανιστεί στη ζωή μας από το 2013 και μετά.

Θα εμφανιστούν:

Τα γυαλιά augmented reality, οι οικιακοί εκτυπωτές 3D, τα κιτ για τέστ DNA μιας χρήσης, η TV με φωνητικές εντολές, οι πληρωμές με δακτυλικό αποτύπωμα, τα ηλεκτρικά supercars, οι υπολογιστές με δυνατότητα διαλόγου, τα ενσυναίσθητα robot, τα εύκαμπτα κινητά, οι ρομπονταντάδες, τα άφθαρτα χρώματα τοίχου, τα προσωποποιημένα billboards, το biohacking, τα βιοδιασπώμενα ηλεκτρονικά, η αυτοματοποιημένη άμεση μετάφραση, τα implants ανθρώπινης μνήμης, οι βιντεοταπετσαρίες και ποιος ξέρει τι άλλο.

Θα εξαφανιστούν:
Η οικειότητα, το ποντίκι του υπολογιστή, η ορθογραφία, ο γραφικός χαρακτήρας, το copyright, τα σταθερά τηλέφωνα, τα δημόσια τηλέφωνα, τα κέρματα, τα κλειδιά, τα κλασέρ, τα video club, τα CD και τα DVD, οι καθημερινές εφημερίδες, τα βιβλιοπωλεία και οι βιβλιοθήκες, οι 8 ώρες ύπνου, η 8ωρη εργασία, η συνταξιοδότηση, η προσωπική ζωή, το σβήσιμο του υπολογιστή, οι επιχειρήσεις εκτός internet, η εκτύπωση φωτογραφιών, το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα, το κράτος πρόνοιας, η εκμάθηση ξένων γλωσσών, η εστιασμένη προσοχή, οι χάρτινοι χάρτες, το να χάνεις το δρόμο σου, η βιοποικιλότητα και μαζί της γύρω στις 100.000 ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων.

Harlem Shake Agency

Είναι τρελό. 
60 διαφημιστικές εταιρείες -με το νούμερο να αυξάνει κάθε μέρα- έχουν κάνει ήδη το δικό τους γύρισμα "Harlem Shake" και το έχουν ανεβάσει στο site Halrem Shake Agency. Μέχρι στιγμής, βλέπουμε συμμετοχές από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των TBWA Paris, Jupiter Drawing Room, McCann Barcelona, JWT Amsterdam, Grey Moscow, DDB Barcelona, M&C Saatchi Johannesburg κ.ά. Η δική μας Ogilvy, πόσταρε το δικό της στο facebook, αλλά όχι εκεί που πρέπει...
Παιδιά, ανεβάστε το!

Ακόμα και η Wieden & Kennedy Portland, ίσως το πιο "σοβαρό" agency του ομίλου, έκανε ένα.

Η επιδημία απλώνεται γρήγορα και φαίνεται να αποτελεί την πιο ξεκάθαρη δήλωση μη-κομπλεξισμού και απόλυτης τρέλας. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι έχει γίνει ξαφνικά και συμμετέχουν τόσο μαζικά agencies από όλο τον κόσμο σε αυτό το πράγμα. Μη το αναλύσουμε, απλά,   έ χ ε ι    π λ ά κ α. Bέβαια υπάρχουν στο χώρο και αυτοί που το απαξιώνουν ή το βλέπουν υπεροπτικά -επειδή δεν ήταν δική τους ιδέα ή γιατί βαριούνται. Δείτε τι έκανε, αυτοσαρκαζόμενη, η Goodby Silverstein & Partners.

Το πράγμα έχει ξεφύγει κι εκτός των διαφημιστικών. Η Pepsi έχει κάνει ήδη post ένα video στο YouTube page της, ενώ οι εργαζόμενοι του Facebook αλλά και της Google ανεβάσανε τα δικά τους την προηγούμενη Τρίτη.

Και η "νέα γενιά" διαφημιστών έχει πέσει με τα μούτρα στον πόλεμο του ποιος-είναι-ο-πιο-τρελός, με αντίπαλα ad schools να ποστάρουν τα δικά τους video. Οι μαθητές στο VCU Brandcenter μπήκαν πρώτοι στο παιχνίδι με ένα βίντεο στις 9 Φεβρουαρίου, ενώ το Miami Ad School South Beach ακολούθησε μια-δυο μέρες αργότερα.

Guys,
Keep shaking.

Η περιπτωσάρα Barton F. Graf 9000

Λίγες διαφημιστικές έχουν τόσο αναγνωρίσιμη αισθητική όσο η Barton F. Graf 9000. Τα σενάρια είναι τόσο σουρρεαλιστικά ξεκαρδιστικά όσο και ο μύθος που έχει δημιουργήσει η εταιρεία για τον τρόπο με τον οποίο πήρε το όνομά της και που μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Το indie agency ιδρύθηκε από τον Gerry Graf το μυαλό που δημιούργησε την καμπάνια The Man Your Man Could Smell Like για το Old Spice. Αμέσως μετά την μεγάλη επιτυχία της καμπάνιας άνοιξε τη δική του εταιρεία με σκοπό -απ’ ό,τι καταλάβαμε στη συνέχεια- να δημιουργήσει τη δική της σχολή κωμωδίας στη διαφήμιση. Ο κ. Graf τα κατάφερε, οι δουλειές τους ξεχωρίζουν.

Αυτή και αυτή η διαφήμιση της Barton για το kayak.com είναι μνημειώδης, αλλά η επικοινωνία του site αεροπορικών εισιτηρίων απογειώθηκε όταν ο Graf δημιούργησε ένα φανταστικό αντιήρωα που θεωρείται πως όταν ήταν μικρός, ήταν ο νταής του σχολείου. Ο Graf του έδωσε όνομα, δανείστηκε στοιχεία από τις παιδικές του αναμνήσεις για να χτίσει το χαρακτήρα του και… ο Frank Reardon γεννήθηκε.

Το σενάριο λοιπόν έχει ως εξής:
Ο Frank Reardon, όταν ήταν μικρός τραμπούκιζε τους συμμαθητές του κι ανάμεσά τους ήταν και ο Robert Birge, CEO του kayak.com -δείτε την ταινία εδώ. Ως αποτέλεσμα αυτού του τραμπουκισμού ο Robert Birge ορκίστηκε πως, όταν δημιουργήσει το kayak, δεν θα επιτρέπει στον Frank Reardon να το χρησιμοποιεί - και ως εκ τούτου, να επωφελείται από τις απίθανες ταξιδιωτικές προσφορές του.
Και φυσικά δεν σταμάτησε εκεί. Το πράγμα μεταφέρθηκε στο facebook που κάποιοι facebook fans άρχισαν να συμπαραστέκονται στον Frank Reardon και δημιούργησαν το page "Let Frank On Kayak" στο οποίο ανέβαιναν ταινίες του Frank μπροστά από την webcab να παρακαλάει τον Robert Birge να τον αφήσει να μπει στο kayak. O Robert Birge όμως είπε "οχι" και τότε ο Frank δημιούργησε το δικό του kayak.com... εδώ.
H καμπάνια με τον Frank Reardon είναι ακριβώς το είδος της επικοινωνίας που λατρεύω. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, σε παρασύρει μαζί της και γελάς, γελάς, γελάς. Βάζει ακόμα και τον CEO της εταιρείας στο παιχνίδι με τον πιο ευφάνταστο τρόπο και το τραβάει μέχρι τέλους.

Aλλες δουλειές της Barton F. Graf 9000 (όπως την καταπληκτική δουλειά για την αλυσίδα Little Caesars ή το Ragu) μπορείτε να δείτε εδώ.


Enjoy.

Like&Share versus Filtering

Ας μου επιτραπεί να πω ότι η έννοια της αξίας στον 21ο αιώνα, επαναπροσδιορίζεται με βάση δύο έννοιες που έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις στην εποχή του social networking: του Like και του Share.

Τι εννοώ:

Like.

Οι καταναλωτές πλέον έχουν επιλογές κι όταν δεν έχουν μπορούν να τις δημιουργήσουν οι ίδιοι πιέζοντας προς αυτή την κατεύθυνση. Θέλουν εξατομίκευση, να συμμετέχουν στη δημιουργία αξίας, εν τέλει δημιουργούν μια νέα νοοτροπία που θέλει το προϊόν ή την υπηρεσία να "μου αρέσει”.

Δείτε τα mobile apps. Προσφέρουν άμεση ικανοποίηση γιατί διαχέουν τις πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο, ειδικά όσο ο χρόνος γίνεται όλο και πιο πολύτιμο αγαθό. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Gartner τα free app θα αντιπροσωπεύουν το 89% των συνολικών downloads το 2012. παγκοσμίως, τα app downloads  ξεπέρασαν τα 45,6 δισεκατομμύρια το 2012 ενώ τα downloads των paid apps είχαν αξία συνολικού ύψους 5 δισ. ευρώ. Όπως όλοι γνωρίζουμε, υπάρχει μια εφαρμογή για τα πάντα και αν δεν υπάρχει, θα υπάρξει σύντομα! Κι αν μιλάμε για το απόλυτο value for money mobile app, δείτε το app που δημιούργησε το Westfield, o μεγαλύτερος shopping center operator ο οποίος έχει προσθέσει τις λειτουργίες αναζήτησης της Google Commerce στο in-mall mobile app του. Με αυτό οι καταναλωτές μπορούν πλέον να αναζητήσουν και να συγκρίνουν τις τιμές όσων προϊόντων βρίσκονται στο τοπικό τους εμπορικό κέντρο Westfield και στη συνέχεια να καλέσετε το κατάστημα που θα επιλέξουν για την αγορά τους προκειμένου να ελέγξουν τη διαθεσιμότητα, όλα με ένα κλικ. (Πηγή: Mashable)

Share.

Ακόμα μεγαλύτερη αξία έχει κάτι όταν "μοιράζεται". Βλέπουμε δηλαδή να γεννιέται και να αναπτύσσεται μια οικονομία μη-κατοχής, στην οποία πρωτοστατούν κυρίως οι νέότερες γενιές που βάζουν πάνω από όλα την εμπειρία και τη δυνατότητα να μπορούν να μοιραστούν παρά να έχουν για τον εαυτό τους. Υπό αυτό το πρίσμα επιλέγουν και ό,τι έχει να προσφέρει κάποιο όφελος για την κοινωνία.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πώς διαμορφώνεται η κουλτούρα του sharing:

Το γαλλικό website LaMachineDuVoisin ανεβάζει το social sharing σε άλλο επίπεδο, φέρνοντας σε επαφή τα άτομα των οποίων τα πλυντήρια κάθονται αχρησιμοποίητα κατά τη διάρκεια της ημέρας, με τα άτομα που χρειάζονται ένα βολικό μέρος για να πλένουν τα ρούχα τους. Η ιστοσελίδα προσκαλεί τους ιδιοκτήτες πλυντηρίων να εγγραφούν και να ορίσουν τις ημέρες και τις ώρες που είναι διαθέσιμο το πλυντήριό τους. Όσοι είναι εκεί κοντά “κλείνουν” την ώρα που επιθυμούν και πηγαίνουν για να κάνει το πλύσιμο της βδομάδας. Στην Ελλάδα το website Cookisto προσφέρει φρεσκομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό σε όλους όσους δεν έχουν χρόνο να μαγειρέψουν ή εργάζονται. Οι μάγειρες/ρισες γράφονται στο site και δηλώνουν κάθε μέρα το φαγητό που έχουν μαγειρέψει για την οικογένειά τους. Οι ενδιαφερόμενοι μπαίνουν και επιλέγουν το φαγητό της αρεσκείας τους στη γύρω περιοχή, το οποίο είναι σημαντικά φθηνότερο από αυτό ενός εστιατορίου και -κυρίως- σπιτικό και το οποίο έρχεται στην πόρτα τους. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η εταιρία αυτοκινήτων easyCar βοηθά ήδη τους ιδιοκτήτες  να δανείσουν το αυτοκίνητό τους σε άλλους, όταν δεν το χρησιμοποιούν οι ίδιοι. Στις ΗΠΑ, η FlightCar νοικιάζει όσα αυτοκίνητα αφήνονται στο χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου σε ενοικιαστές που θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν όσο ο ιδιοκτήτης τους λείπει σε ταξίδι. Ο ενοικιαστής ενός τετοιου αυτοκινήτου έχει μια έκπτωση 20 - 50% σε σύγκριση με τις καθιερωμένες τιμές, ενώ οι ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων λαμβάνουν το 65% της συμφωνηθείσας αμοιβής. Και τα παραδείγματα που δείχνουν ότι κατευθυνόμαστε προς μια κουλτούρα που βλέπει την “κατοχή”, την ιδιοκτησία με έναν άλλο τρόπο όσο πάνε και πληθαίνουν.

Κι ενώ οι ιδέες που θέτουν το προσωπικό και συλλογικό συμφέρον στην καρδιά των εξελίξεων πληθαίνουν, παράλληλα οι μεγάλοι οργανισμοί του διαδικτύου αναπτύσσουν το εξατομικευμένο Internet -δηλαδή το φιλτραρισμένο Internet. Αυτό, στην προσπάθειά τους να καταλαβαίνουν τις ανάγκες μας με έναν τρόπο αυτοματοποιημένο, μηχανικό.

Filtering

Από το ανθρώπινο φίλτρο της πληροφορίας, δηλαδή τους συντάκτες που είχαν τον απόλυτο τον έλεγχο της ροής πληροφοριών, έχουμε έρθει στο διαδίκτυο που έχει κατακτήσει τη ζωή μας προσφέροντάς μας έναν νέο κόσμο όπου η πληροφορία είναι ανεξέλεγκτη. Ωστόσο, σύμφωνα με τoν Eli Pariser, το φιλτράρισμα της πληροφορίας έχει επιστρέψει. Αυτή τη φορά είναι το φίλτρο είναι αλγόριθμοι. Ο Eli Pariser την αποκαλεί "The Filter Bubble". Τον Δεκέμβριο του 2009, η Google άρχισε να προσαρμόζει τα αποτελέσματα αναζήτησης για κάθε χρήστη και τώρα πλέον λαμβάνουμε αποτελέσματα αναζήτησης με βάση, π.χ. προηγούμενες αναζήτησεις μας, browser και υπολογιστή που χρησιμοποιούμε και άλλα. Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα κάθε αναζήτησής μας, δείχνουν τι "νομίζει" (η μηχανή) ότι σκεφτόμαστε και ότι θέλουμε να δούμε. Ακόμα κι αν απαραίτητα δεν είναι αυτό που χρειαζόμαστε και θέλουμε να δούμε. Ωστόσο, η Google δεν είναι η μόνη που το κάνει -το Facebook, το Bing και το Yahoo News έχουν προλάβει από νωρίς αυτό το τρένο -παρότι δίνουν τη δυνατότητα να εξαιρέσουμε το personalized search. (Πηγή: TED Talks). Μήπως αυτό σημαίνει ότι έχουμε λιγότερες επιλογές, όπως υπηρεσίες, προϊόντα ή πληροφορίες, αγαθά που κάποια μηχανή τα πετάει αυτόματα εκτός;

Εν τέλει,

τo φαινόμενo Like&Share που αναπτύσσεται με απίστευτα γοργούς ρυθμούς στο διαδίκτυο τη στιγμή που μιλάμε, δείχνει πόσο βαθιά απρόβλεπτη είναι η κατεύθυνση που παίρνουν τα πράγματα που σχετίζονται με τον ανθρώπινο παράγοντα. Καμία μηχανή και κανένας αλγόριθμος δεν μπορεί να προβλέψει τις ανάγκες, το γούστο ή την έμπνευση που μπορεί να έχει οποιοσδήποτε άνθρωπος πάνω στα κέφια του. Μου τη σπάνε οι στοχοποιημένες διαφημίσεις στο gmail γιατί δεν υπάρχει ούτε μία που να με αφορά. Δεν ξέρω αν θα υπάρξει κάποια στιγμή που η μηχανή του google θα με έχει μάθει τόσο καλά που θα μου προβάλει όλα όσα πραγματικά χρειάζομαι, ακόμα κι αν μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο όμως, δεν το θέλω.

Απεναντίας,

οι εκατοντάδες ιδέες κάθε χρόνο που σου προσφέρουν χρήμα, χρόνο, convenience, πραγματικά με ενθουσιάζουν και με κάνουν να σκέφτομαι: "τι μπορώ να προσφέρω κι εγώ;"  

Adverterus Socialis, Adverterus Universalis

Όλα είναι social. Η νέα γενιά επικοινωνίας και ο ψηφιακός κόσμος της κάνουν άλλο ένα βήμα μπροστά.

Οι τεχνολογίες δικτύωσης πλέον, είναι ένα βασικό μέρος της καθημερινής ζωής και εργασίας. Οι social γενιές marketers διαμορφώνουν τις επιχειρήσεις από μέσα, βοηθώντας τες να χτίσουν ευρύτερα, πιο ευέλικτα δίκτυα προκειμένου να δημιουργήσουν αξία για τους πελάτες τους. Το mobility και η σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων και των εταιρειών με όλους τους δυνατούς τρόπους, είναι και θα είναι στο επίκεντρο του μελλοντικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος: σχέσεις, επικοινωνία και marketing κινούνται από το μοντέλο one-to-one, στο μοντέλο many-to-many.

Ας δούμε κάποιους παλιούς και κάποιους νέους παράγοντες που διαμορφώνουν το σκηνικό της επικοινωνίας στο νέο κόσμο.

Πρώτον, τα γνωστά με το update της χρονιάς που πέρασε. 

Aν το Facebook ήταν χώρα, θα ήταν η 3η μεγαλύτερη στον κόσμο και θα είχε 2 φορές το μέγεθος του πληθυσμού των ΗΠΑ. Το λανσάρισμα του Ford Explorer στο Facebook ήταν πιο αποτελεσματικό από ό,τι το -παραδοσιακό- λανσάρισμά του στο Super Bowl. Κάθε δευτερόλεπτο 2 νέα μέλη γράφονται στο LinkedIn. Οι social gamers θα αγοράσουν παιχνίδια αξίας $6 δισεκατομμυρίων το 2013. Αν η Wikipedia ήταν βιβλίο θα είχε 2,25 εκατομμύρια σελίδες. 53% των ανθρώπων στο Twitter προτείνουν αγορά προϊόντων στα tweets τους. Το 90% εμπιστεύονται τις συστάσεις που τους κάνουν άνθρωποι που γνωρίζουν. Μόνο το 14% δείχνει εμπιστοσύνη στις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Το 93% των marketers στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν τα social media για τις επιχειρήσεις τους. 

Θέλετε κι άλλα; Δείτε αυτό το βίντεο από Socialnomics.

Δεύτερον, και ο ακτιβισμός γίνεται social.

Με την έκρηξη των social media και του internet μια νέα μορφή ακτιβισμού έχει έρθει στο προσκήνιο. Με το πάτημα ενός κουμπιού ή -ακόμα καλύτερα- γράφοντας δύο προτάσεις ο καθένας έχει πάρει θέση, έχει υψώσει τη φωνή του, έχει νιώσει μέρος μιας κίνησης που υποστηρίζει. Ο social ακτιβισμός γίνεται με πολλούς τρόπους. Κάποιοι δίνουν χρόνο, άλλοι χρήματα, για μερικούς είναι το ξεκίνημα μιας πιο έντονης δράσης.

Ένα καλό παράδειγμα είναι το Big Help Mob στην Αυστραλία όπου πρόκειται για  μια ομάδα ανθρώπων που προσφέρονται να δώσουν ένα χέρι βοήθειας σε τοπικές δραστηριότητες, όπως η φύτευση 10.000 δέντρων μέσα σε λίγες ώρες, η ανακαίνηση ενός κοινοτικού κτηρίου ή ο καθαρισμός ενός παραμελημένου πάρκου. Ένα άλλο παράδειγμα είναι το Benelab, μια μηχανή αναζήτησης που δωρίζει το 100% των εσόδων της για φιλανθρωπικούς σκοπούς και που ιδρύθηκε από τον έφηβο Jack Kim στο Seattle. Μια άλλη μορφή ακτιβισμού είναι τα social media που σκοπός τους είναι και η διαμαρτυρία: χαρακτηριστικό παράδειγμα η Coca-Cola που απόσυρε από την αγορά 1,4 δισεκατομμύρια cans λόγω της αντίδρασης σε Facebook και Twitter για τη νέα συσκευασία εποχιακού προϊόντος της.

Όσο τα social media αναπτύσσονται, τόσο περισσότεροι θα θέλουν να έχουν λόγο σε θέματα που κάποτε ήταν μόνο για τους “ψαγμένους”, τους πολιτικοποιημένους ή τους κοινωνικά δραστήριους.

Τρίτον, Gamification: The new trend.

Η επικοινωνία έχει αρχίσει να ενσωματώνει ιδέες που συναντάμε σε online παιχνίδια, και η τάση αυτή κερδίζει όλο και περισσότερους πιστούς. Αν και είναι ακόμα νωρίς, μια έρευνα από την Gartner δείχνει ότι μέχρι το 2015, το 50% των οργανισμών που παράγουν καινοτομία θα έχουν "παιχνιδοποιήσει" τις διαδικασίες μέσω των οποίων τις παράγουν και ότι μέχρι το 2014 περισσότερο από το 70% των οργανώσεων Global2000 θα έχουν τουλάχιστον μια gamified εφαρμογή.

Άλλη έρευνα βρίσκει ότι θα δημιουργήσει 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε καταναλωτικές δαπάνες έως το 2016. Πέρυσι η Xerox αποφάσισε να εντάξει gamification σε όλη της την οργάνωση. Οι κύριοι λόγοι: να προσελκύσει τους χρήστες, να απλοποιήσει τις διαδικασίες, να έχει mindshare. Επίσης, πέρυσι η Coca-Cola ξεκίνησε το παιχνίδι “Happiness Quest” μέσω μηχανημάτων αυτόματης πώλησης στην Ιαπωνία. Οι χρήστες καλούνται να σαρώσoυν το QR code το αγαπημένου τους vending και να δημιουργήσουν μια εικονική ταυτότητα γι’ αυτό. Επίσης, η γερμανική GreenPocket έχει αναπτύξει ένα smartphone app, που "βοηθά τους καταναλωτές να μοιραστούν το δικό τους αποτύπωμα άνθρακα με ένα ανταγωνιστικό και διασκεδαστικό τρόπο στο Facebook."

Δηλαδή να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε, για τα καλά.

Το μάρκετινγκ στον παλιό καλό καιρό όλα είχαν σχέση με τα τέσσερα ps και τα παραδοσιακά μέσα: εφημερίδες, περιοδικά, αφίσες, outdoor, διαφημιστικά έντυπα, φυλλάδια, τηλεoπτικά και ραδιοφωνικά σποτ. Αυτά τα μέσα εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν, αλλά τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα και τον ρυθμό τον δίνουν οι τεχνολογικές εξελίξεις. Σε έναν κόσμο που τρέχει και η πληροφορία μπορεί να χαθεί μέσα στον χαμό, οι μάρκες πρέπει να εξετάσουν τη θέση τους στις αναδυόμενες πλατφόρμες επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, ιδίως όταν το προϊόν αφορά τις επόμενες γενιές, ανθρώπους δηλαδή που είναι συνεχώς συνδεδεμένοι και σε κίνηση. Αυτοί φαίνεται να εξελίσσονται σε info-junkies και να απαιτούν την πληροφορία σε πραγματικό χρόνο.

Τι να περιμένουμε;

Το video marketing είναι το επόμενο μεγάλο μέσο (ή τουλάχιστον ένα από αυτά) αφού ένα κατα κανόνα δαπανηρό μέσο γίνεται όλο και πιο εύκολο και προσιτό.

Η επικοινωνία και της πιο μικρής εταιρίας με τους καταναλωτές γίνεται σε απευθείας σύνδεση. Το 2012 το 76% των marketing plan πρότειναν αύξηση της χρήσης του YouTube και τη δημιουργία marketing video. Μεγάλα εμπορικά σήματα όπως  Zappos, Dominos Pizza, Apple, Nike έχουν ανοίξει ήδη αυτό το δρόμο.

Με άλλα λόγια:

Social media, Gamification, Video Marketing, όλες οι μεγάλες ιδέες που βάλει στη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν αλλάξει εντελώς το περιβάλον της διαφήμισης. Οι διαφημιστές παλαιάς κοπής αντιμετώπιζαν αυτά τα μέσα με μια απαξίωση. Οι marketers δεν ήξεραν πώς να τα εντάξουν στο ετήσιο budget ή δεν ήθελαν. Όλα αυτά είναι παρελθόν.

Τα νέα μέσα έχουν έρθει με σαρωτικό τρόπο. This is a take over.

Ό,τι ήταν η Αναγέννηση για την Τέχνη είναι τα Social Media για την επικοινωνία. Και στα πρότυπα του Homo Universalis, του πανεπιστήμονα της Αναγέννησης, έτσι ο επαγγελματίας της επικοινωνίας οφείλει να παρακολουθεί τα πάντα. 

Adverterus Universalis δηλαδή.

Cheesy, αλλά αυτό είναι το νόημα.

Αγαπητέ...

Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα έχει να πει κάτι αρνητικό γι' αυτό που κάνεις. 
Και πιθανώς, αυτό πάντα θα σε ενοχλεί. 

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι ο δρόμος προς την επιτυχία, όποια κι αν είναι αυτή που επιδιώκεις, συνοδεύεται από συγκρούσεις, οργή, διαφωνίες. Είναι αναπόφευκτο. Πρόκειται για ένα οδυνηρό ταξίδι που το αποφεύγουν οι περισσότεροι, παρότι στον προορισμό θέλουν να φτάσουν όλοι. Kαι αυτό  είναι που κάνει την επιτυχία τόσο αξιοζήλευτη. 

Συνάδελφοι, οικογένεια, φίλοι -όλοι μπορεί να συμπεριφέρονται σαν εχθροί κατά καιρούς. Ο καθένας τους προσπαθώντας να κλέψει την συγκέντρωσή σου. Πολλές φορές θα χρειαστεί να κάνεις πράγματα που θα ενοχλήσουν κάποιους. Οι επιλογές σου θα ενοχλήσουν αυτούς που δεν καταλαβαίνουν τα κίνητρά σου και, ναι, παρτο απόφαση, υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα συμφωνούν μαζί σου. Δεν θα αρέσεις.

Μπορεί να να είναι δυσάρεστο, επώδυνο και απογοητευτικό αλλά συμβαίνει.

Από τον Ιησού στον Σωκράτη, τον Ιούλιο Κάισαρα, τον Μακιαβέλλι, τον Martin Luther King Jr, τον Henry Ford, τον Steve Jobς και εκατομμύρια άλλους που δεν συγκράτησε η Ιστορία τα ονόματά τους, όλοι πάλεψαν σκληρά να κάνουν τη διαφορά και είναι αυτοί που εισπραξαν την πιο άγρια κριτική.

Ασε τους συναισθηματισμούς λοιπόν και συγκεντρώσου στο εξής: πώς μπορείς να μείνεις συγκεντρωμένος και εμπνευσμένος;

1. Να είσαι σαφής –αρχικά στο δικό σου κεφάλι, σχετικά με το γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό που θέλεις να πετύχεις.

2. Να έχεις ανοιχτό μυαλό -αρκετά ώστε να αποδέχεσαι τα λάθη σου και πράγματα που χρειάζεται να βελτιώσεις. Όχι στο χαρακτήρα σου, όσον αφορά στη δουλειά.

3. Να έχεις έμπιστους -φτιάξε μια ομάδα φίλων και συμβούλων τους οποίους μπορείς να εμπιστευθείς και οι οποίοι σου έχουν αποδείξει ότι είναι ευθείς και δίκαιοι.

4. Να γελάς ρε –με ό,τι σου τυχαίνει, ειδικά με τις ανόητες κατηγόριες που σου επιρίπτουν αλλά και από οποιαδήποτε ασχημη κατάσταση η οποία μπορεί να προκύψει.

5. Review –βρες χρόνο κάθε εβδομάδα για να επανεξετάσεις και να δεις “από ψηλά” την πρόοδο που έχεις κάνει πάντα με βάση της αρχικής ιδέας που έχεις στο κεφάλι σου (βλ.1)

6. Συντονίσου με τον έξω κόσμο –βγες, διασκέδασε, ζήσε, γνωρισε ανθρώπους που δεν θα γνώριζες ποτέ. Θα σε βοηθήσει να έχεις μια πιο ανοιχτή αντίληψη για το τι συμβαίνει “εκεί έξω”.

Ό,τι στόχο κι αν έχεις θέσει να ξέρεις ότι δεν είναι εύκολο να τον πετύχεις.

Ούτε διασκεδαστικό.

Όμως αυτό είναι το τίμημα για να πετύχεις αυτό που οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι έχουν διαβάσει σε βιβλία. Είσαι ένας από τους λίγους που προορίζονται να θυμόμαστε από την ιστορία; Μερικοί τσακωμοί και κάποιες θυμωμένες κουβεντούλες που θα κάνεις στο δρόμο για να πετύχεις το στόχο σου είναι μικρό τίμημα νομίζω.

Η «εξόντωση της κοινωνίας»

«Η εξόντωση της κοινωνίας με τα μέτρα του μνημονίου δεν μπορεί να είναι η πολιτική δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας» δήλωσε την Πέμπτη που μας πέρασε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης μιλώντας σε συγκέντρωση οικονομολόγων.

Σωστά. Η κοινωνία εξοντώνεται και τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Επιχειρήσεις κλείνουν, ένα εκατομμύριο είναι άνεργοι, η κοινωνία δοκιμάζεται.

Δείτε κι από την άλλη, όμως:

Όταν κοιτάζεις τον δημόσιο τομέα βλέπεις ότι έχει περικοπεί το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης! Εξοντωτικό. Γίνονται μετατάξεις μέσα στο δημόσιο! Εξοντωτικό. Εφαρμόζεται αναγκαστική εφεδρεία, με καταβολή του 70% του μισθού έως τη σύνταξη! Εξοντωτικό. Εφοριακοί που χρηματίζονται τιμωρούνται με διαθεσιμότητα ενός μήνα! Εξοντωτικό.  Στον ΟΣΕ περικόπτεται το επίδομα πλύσιμου χεριών από 420 σε 280 ευρώ το μήνα! Εξοντωτικό. Στη ΔΕΗ λαμβάνουν 580 ευρώ επίδομα fax, στον ΗΣΑΠ εξακολουθεί να υφίσταται το επίδομα κεραίας που φτάνει τα 750 ευρώ, ενώ σε ολόκληρο το Δημόσιο υπάρχει το επίδομα φακέλου καθώς η μεταφορά φακέλων από γραφείο σε γραφείο αμείβεται εξτρά… προφανώς δεν έχουν ακούσει κάτι για τα e-mail οι άνθρωποι. Επικρατώντας αυτή η κατάσταση στο δημόσιο τομέα, πώς ακριβώς θεωρεί ο Φώτης Κουβέλης ότι η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας θα εξοντώσει την κοινωνία;

Η κοινωνία εξοντώνεται για να μη θιγεί το κράτος της ρεμούλας, της ρεμούλας των υποτελών όχι μόνο των αρχόντων. Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι κλείνουν επιχειρήσεις χωρίς ούτε ένα σύνθημα, μια 24ωρη απεργία, παρά μόνο αγώνα για επιβίωση. Ένας αγώνας του οποίου η φωνή δεν ακούγεται γιατί όπως ξέρουμε κι από τις ελληνικές ταινίες, στη χώρα μας πάντοτε “ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ”.


Οι κλέφτες είναι αυτοί που ευθύνονται για την εξόντωση της ελληνικής κοινωνίας κύριε Κουβέλη και κλέφτης δεν είναι μόνο αυτός που σου βουτάει το πορτοφόλι, είναι και αυτός που πληρώνεται χωρίς να παράγει τίποτα.

Πώς μπορώ να γίνω διάσημος blogger

O τρόπος είναι απλός και μου τον έστειλε με mail ένας φίλος.





Αν έγραφα και πιο συχνά βέβαια, θα βοηθούσε...

Άρπαξε να φας και κλέψε ν Ακης.

Ας το πάρουμε από την αρχή...

Έχω έναν χρόνο να γράψω εδώ.
Από τότε που άρχισε η κρίση δεν γράφω. Διαβάζω.
Αποφάσισα να ποστάρω γιατί χθες έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση έως τώρα (για 1.000.000 άνθρωποι κάνει λόγο ο Πιτσιρίκος και όντως κάπου τόσοι ήταν) και βλέποντας όλο αυτό το πλήθος στους δρόμους έχω να πω το εξής:
Δεν καταλαβαίνω.

Όλοι όσοι κατεβήκαμε χθες στο Σύνταγμα τι θέλουμε;
Κατηγορούμε την Τρόικα, είμαστε ενάντια στο µνηµόνιο, αλλά δεχόμαστε να ζούμε µε δανεικά λεφτά.

Δεν θέλουμε µέτρα, δεν θέλουμε περικοπές, δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτα. Ναι, αλλά πώς θα γίνει αυτό χωρίς δανεικά;
Σ’ αυτό το απλό ερώτηµα ποιος θα απαντήσει;

Φίλε μου το Μνηµόνιο έφερε την ύφεση; Όχι, το αντίθετο έγινε.
Η τρόικα ήρθε να σου ζητήσει λεφτά;
Όχι εσύ πήγες για δανεικά για να συνεχίσεις να ζεις μπαίνοντας μέσα 5 δις κάθε χρόνο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σου κόβει το μισθό;
Όχι, το κράτος το κάνει για να μπορεί να δίνει μίζες, να βολεύει, να πληρώνει τους μισθούς των γαλάζιων και των πράσινων παιδιών, να μπορεί να ταϊζει τους λογαριασμούς στην Ελβετία.

Όλοι όσοι ήταν χθες στο Σύνταγμα θέλουν να αλλάξουμε; Μακάρι, αλλά έχω την εντύπωση πως όχι. Έχω την εντύπωση πως αυτό που τους πειράζει τους περισσότερους είναι απλά η μείωση του μισθού τους. Δηλαδή θέλουν να μείνουμε όπως είμαστε. Δεν θέλουν να δεχθούν ότι αφού χρεοκοπήσαµε, η κρίση είναι αναπόφευκτη.

Κι επίσης δεν καταλαβαινουν ότι η διάρκεια της δεν είναι. Αν είχαμε κάνει από τη πρώτη στιγμή αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, ό,τι χρειάζεται, τώρα θα είχαμε αρχίσει να παίρνουμε τα πάνω μας. Όμως όχι. Καθόμαστε και συζητάμε 2 χρόνια αν θα μπορώ να βρίσκω Ασπιρίνες στο supermarket ή αν θα απελευθερωθoύν τα επαγγέλματα ενώ η χώρα βουλιάζει. Κανένα σχέδιο, καµία συνεννόηση, καµία συναίνεση τίποτα.
Απλά, φίλε μου, ο καθένας τον εαυτούλη του.

Φίλε δεν ζητάει η Τρόικα µειώσεις µισθών και περικοπές των συντάξεων. Εµείς δεν έχουµε να τα πληρώσουµε. Της ζητάμε λεφτά λοιπόν κι αυτή γυρνάει και μας λέει "Ξέρεις δεν μου περισσεύουν, πάρε αυτά αλλά θα πρεπει να κάνεις αυτό κι αυτό για να τα φέρεις βόλτα πέρα μόνος σου". Και τι απαντάμε εμείς; Κατεβαίνουμε στους δρόμους.

Κατεβαίνουμε στους δρόμους για λάθος λόγο φίλε μου. Γιατί δεν φταίει η τρόικα. Φταίει ο Έλληνας Πολιτικός που δεν παίρνει μετρα. Που ακόμα ζητάει μίζα για να "προωθήσει" την αιτηση για επιχορήγηση από το ΕΣΠΑ. Που ακόμα υπόσχεται θέση στο δημόσιο. Που ακόμα προσλαμβάνει δημοσίους υπαλλήλους. Που οδήγησε τη χώρα στο γκρεμό και τώρα δήθεν έσωσε το δώρο Χριστουγέννων.

Όταν λοιπόν δεν μπουκάρεις στη Βουλή και κάθεσαι να βλέπεις τους Όποιους να καίνε την Αθήνα, τότε έχεις κατέβει για λάθος λόγο φίλε μου στο δρόμο. Ή μάλλον, πριν να κατέβεις δεν έχεις σκεφτεί καθόλου για ποιο λόγο πρπεπει να κατέβεις.

Στο ένα εκατομμύριο της χθεσινής διαδήλωσης δεν βλέπω έναν λαό ενωμένο για να αλλάξει τη χώρα. Βλέπω ένα εκατομμύριο "εγώ", καθένα με τα δικά του μικροσυμφεροντάκια να προασπίσει. Ο πάτος του βαρελιού είναι πολύ μακριά ακόμα γιατί πριν να αλλάξει η χώρα πρέπει πρωτα ο καθένας να αλλάξει τον εαυτό του.


Κι αν πρέπει να αρχίσουμε από κάπου είναι όντως το Σύνταγμα. Όχι όμως η πλατεία. Πρέπει να αλλάξουμε το Σύνταγμα, να κλείσουμε τα παραθυράκια, να αποκτήσουμε Δίκαιο, ανεξάρτητη δικαιοσύνη.

Όλα από την αρχή.

Συμπεράσματα κοιτάζοντας το AdBlitz

Χθες έφτασε στο mail μου το YouTube adBlitz και είπα “τι έξυπνη ενέργεια”!

Βέβαια, και μόνο με την ύπαρξή του, το You Tube έχει αποδείξει ότι έχει πιάσει το νόημα της εποχής και ορίστε τι κάνει για να πιέσει τους marketers που δεν το έχουν πιάσει.

Δημιουργεί ένα κανάλι όπου συγκεντρώνει τις διαφημίσεις που παίζονται στο Super Bowl και με αυτόν τον τρόπο τις βλέπουμε όλοι εμείς που θέλουμε να δούμε τι διαφημίσεις παίζονται στο ακριβότερο airtime του κόσμου, οι Αμερικανοί καταναλωτές τις (ξανα)βλέπουν, ψηφίζουν και κερδίζουν -δηλαδή όλοι οι διαφημιζόμενοι κάνουν ένα ευχάριστο extend στην καμπάνια τους χωρίς να έχουν πληρώσει ένα cent- και πάνω από όλα, το You Tube δείχνει στους διαφημιζόμενους τον τρόπο για να κάνουν extend στην καμπάνια τους με τον πιο ευχάριστο τρόπο, δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς τους λέει πώς μπορούν να το χρησιμοποιήσουν ως μέσο.
Κι έτσι κερδίζουν όλοι.

Το You Tube με αυτό τον τρόπο στέλνει ένα μήνυμα. Οι διαφημιζόμενοι θα το λάβουν;
Για την απάντηση αρκεί να δούμε τις ίδιες τις διαφημίσεις τους για να καταλάβουμε. Όποια διαφήμιση και να δείτε θα παρατηρήσετε ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο συνδέεται το διαφημιζόμενο brand με κάποιο social media είναι απλά με ένα υποτυπώδες url στο facebook.

Παρένθεση.
Αυτό, την χρονιά που ο κος Ζούκεμπεργκ έγινε ταινία, έγινε εξώφυλλο στο TIME, η Goldman Sachs επένδυσε $500 εκατομμύρια στην εταιρεία του, ενώ η αξία τού Facebook εκτιμάται στα $50 δις. Παράλληλα, και όπως κάθε χρονιά, σχεδόν τα δύο τρίτα των 18-34 θα παρακολουθήσουν το Super Bowl, το ίδιο κοινό έχει smartphones και έχει σκοπό να τα χρησιμοποιήσει ενώ παρακολουθεί το παιχνίδι. Από αυτούς, 59% θα στείλουν e-mail ή/και θα κάνουν post, ενώ το 18% προβλέπεται να κάνουν click στις διαφημίσεις που θα βλέπουν στα τηλέφωνά τους.*
Κλείνει η παρένθεση.

Πίσω στα spot του Super Bowl. Δεν υπάρχει ούτε ένα, λοιπόν, που να μας ζητάει να κάνουμε κάτι. Ή να προτείνει να κάνουμε κάτι. Αυτές οι διαφημίσεις θα μπορούσαν να έχουν τρέξει πριν ακόμα εφευρεθεί το διαδίκτυο. Κανένα brand δεν φαίνεται να γνωρίζει ότι έχουμε οποιοδήποτε άλλο μέσο σύνδεσης στη διάθεσή μας πέρα από τις τηλεοράσεις μας. Σε κάθε spot υπάρχει βέβαια ένα URL, το οποίο πρέπει να επισκεφθούμε επειδή το brand είναι supercool ή για την ψυχή της μάνας μας, όχι για κάποιο ΛΟΓΟ.

Και κατά τη γνώμη μου, εδώ είναι η ουσία.
Γενικώς μπορεί να θυμόμαστε τις διαφημίσεις γιατί μας έκαναν και γελάσαμε, ήταν εντυπωσιακές ή μας άγγιξαν συναισθηματικά Θυμόμαστε τα προϊόντα όμως όταν νιώθουμε ότι μας λένε αλήθεια, όταν απαντάνε πραγματικά στις ανάγκες μας δηλαδή όταν νιώθουμε ότι μας καταλαβαίνουν, ότι είμαστε σημαντικοί, ότι "υπάρχουμε'.

Στην εποχή των social media αυτό είναι πολύ εύκολο να επιτευχθεί γιατί υπάρχει το εργαλείο. Αρκεί τα προϊόντα να μας ζητούν να κάνουμε κάτι και αυτό το "κάτι" να θέλουμε να το κάνουμε. Είναι σαν να σου λέει κάποιος ένα σπουδαίο ανέκδοτο κι ενώ εσύ γελάς να σου ψιθυρίζει το όνομά του. Λογικό δεν είναι να αναρωτιέσαι μετά “Γιώργο τον έλεγαν ή Γιάννη;”. Αν, από την άλλη σε ανεβάσει επάνω στη σκηνή, αν σε βάλει να παίξεις έναν ρόλο στο ανέκδοτό του αν για να παίξεις το ρόλο σου πρέπει να τον φωνάξεις με το όνομά του 10 φορές, τότε δεν θα τον ξεχάσεις με τίποτα. Κι όχι μόνο αυτό, θα γίνεις η ζωντανή διαφήμισή του.

Αυτό μπορούν να προσφέρουν τα social media.

Όταν οι μαρκετίαρς επιλέγουν οι διαφημίσεις τους να παίζονται στο Super Bowl σημαίνει ότι θέλουν να έχουν την ευκαιρία να προσέξουν το brand τους τα εκατομμύρια των Αμερικανών που δεν τους ξέρουν ή δεν συνδέονται με κανένα τρόπο μαζί τους. Είναι η πρόταση για να ξεκινήσει μια σχέση, μια πρόταση που ελπίζουν να γίνει ευκαιρία. Για να να γίνει η πρόταση ευκαιρία χρειάζεται μια πιο ουσιαστική σύνδεση. Βλ. social media.

Γιατί είναι ειρωνικό:
Αφού οι μαρκετίαρς επιλέξουν να παιχτούν οι διαφημίσεις τους στο Super Bowl θα κοιτάξουν προς τα social media για τη μέτρηση της αντίδρασης το κοινό τους. Θα κοιτάξουν τα views και τα σχόλια στο YouTube. Θα θελήσουν να μάθουν τι λέγεται στο Twitter.

Δείτε τα spot στο ΑdBlitz:
Η Chrysler θα μπορούσε να δημιουργήσει μια κοινωνική, φιλανθρωπική πλατφόρμα για την πόλη της, το Ντιτρόιτ, που χρειάζεται βοήθεια. Η Coca-Cola θα μπορούσε να έχει βοήθησει κάποιους πραγματικούς ανθρώπους (άστεγους ίσως) να γίνουν χαρούμενοι.

Έχουμε φτάσει στην εποχή που το μάρκετινγκ πρέπει να εξυπηρετεί τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι να εξυπηρετούν τους σκοπούς του μάρκετινγκ. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα brands πρέπει να γίνουν φιλανθρωπικά ιδρύματα, κάθε άλλο. Η ιστορία των επιτυχημένων brand θα συνεχιστεί απλά το παιχνίδι θα πρέπει να παιχτεί διαφορετικά.

Όλα αυτά, φυσικά, δεν αφορούν μόνο στην αγορά της Αμερικής επειδή στηριχθήκαμε στην περίπτωση του Super Bowl για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Ίσως μάλιστα αφορούν περισσότερο την αγορά μιας επαρχιακής χώρας όπως είναι η Ελλάδα που έχει την ανάγκη για πολύ περισσότερα αποτελέσματα με πολύ λιγότερο budget. Ίσως σε μία χώρα που τα δημοσιονομικά της την ταλαιπωρούν με βαθιά ύφεση, να χρειάζεται να αναπτυχθούν πιο τολμηρές στρατηγικές από αυτές των αναπτυγμένων ή αναπτυσσόμενων χωρών.

Ή για να παραλλάξουμε και το slogan, "Δεν θέλει μόνο κόπο, θέλει και τρόπο"

Όνομα ή Επώνυμο;

Συνέντευξη της αγαπημένης μου Μπόρας είχε ο καταξιωμένος Παπαχελάς στους Νέους Φακέλλους του. Μ'αρέσει αυτός ο τύπος. Είναι δημοσιογράφος με τα όλα του, στριμώχνει τον αντίπαλο -ναι, αντίπαλο- κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να μην ακούσει μία από τα ίδια. Σέβεται τους θεατές του, σέβεται τον εαυτό του. Μάλλον είναι δεξιός, νεοφιλελεύθερος, αλλά πάλι... κανείς δεν είναι τέλειος.

Η Μπόρα ήταν συμπαθής. Έκανε κι ένα σαρδάμ που θα συζητηθεί πολύ -εκεί που ήθελε να πει "Δημοκρατική Συμμαχία" και είπε "Νέα Δημοκρατία". Ποιος την γλυτώνει από τον Λαζόπουλο.

Όταν βλέπεις την Μπόρα αναπόφευκτα το μυαλό σου πάει στους γόνους και την περίφημη "οικογενειοκρατία". Ένα ζήτημα που φυσικά το έθιξε και ο πολύς Παπαχελάς και μάλιστα με τον πιο εύσχημο και ταυτόχρονα ωμό τρόπο.
"Οι Παπανδρέου έχουν το κόμμα τους" της είπε "οι Καραμανλήδες έχουν το δικό τους. Μήπως εσείς οι Μητσοτάκηδες ήσασταν τελικά ένα ξένο σώμα στη Νέα Δημοκρατία;". Πολύ ευστοχη παρατήρηση που έλαβε μια πολύ ωραία απάντηση από την Μπόρα η οποία είπε ότι Όντως ήταν και είναι πιο κεντρώα η Μητσοτακική παράταξη στη Νέα Δημοκρατία αλλά τελικά όποιος συμφιλίωσε την Λαϊκή Δεξιά με τον χώρο του κέντρου έγινε πρωθυπουργός με τη Νέα Δημοκρατία. Και πράγματι.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι μέσα σε 2 ερωταπαντήσεις σχεδιάστηκε ολόκληρος ο πολιτικός χάρτης της Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια γιατί όντως σε αυτά τα τρία ονόματα στηρίζεται και έχει σχηματιστεί η πολιτική στη Ελλάδα.

Αυτή όμως δεν είναι η Ελλάδα του Περικλή αλλά η ελλάδα των κοτζαμπάσηδων.

Καταλαβαίνω πολύ καλά την άποψη μερικών ανθρώπων να πιστεύουν ότι ο γιατρός που έχει πατέρα γιατρό είναι καλύτερος γιατρός, ο δικηγόρος από οικογένεια δικηγόρων είναι πιο δικτυωμένος και φυσικά αυτό είναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια -ειδικά όταν ολόκληρη η κοινωνία, οι θεσμοί, το κράτος στηρίζουν αυτή την άποψη. Αν αυτό το μοντέλο το τραβήξεις στα άκρα προκύπτουν κάστες και η κοινωνική οργάνωση που υπάρχει στην Ινδία κι αυτό το επισημαίνω γιατί πολλοί έχουν αναρωτηθεί πώς στον άνεμο προέκυψε μια τόσο φρικτή οργάνωση κοινωνίας. Ναι καταλαβαίνω πολύ καλά την άποψη αυτή που λέει ότι ο πολιτικός που προέρχεται από πολιτικό τζάκι έχει "αίσθηση ευθύνης" όπως τυο πέταξε και ο Παπαχελάς. Έχει αυτή την αίσθηση της συνέχειας και φυσικά έχει κι ένα "λυσάρι" που του κάνει τη ζωή πολύ πιο εύκολη.

Τι σχέση έχει όμως αυτή η κοινωνία με την κοινωνία που γέννησε τη Δημοκρατία, ένα σύστημα που έβαλε τον Σωκράτη να πιει κώνιο, που γύρισε την πλάτη στον Μιλτιάδη και τον Θεμιστοκλή. Όσο αχάριστη ή αδηφάγα κι αν έχει χαρακτηριστεί η στάση των Αθηναίων απέναντι σε αυτά τα μεγάλα ονόματα της Ιστορίας είναι η αποθέωση του Δήμου, είναι ενδεικτική του μεγαλείου που έχει η Δημοκρατία ως πολίτευμα. Ένα πολίτευμα που εκ πρώτης έμοιαζε με θηρίο που έτρωγε τα παιδιά του, ήταν αυτό όμως που γέννησε τον Περικλή και τον αιώνα του. Ο Περικλής δεν ήταν απλά ένας μεγάλος άνδρας, ήταν το γέννημα της Δημοκρατίας, το γέννημα του ελεύθερου πνεύματος των Ελλήνων που διαρκώς αναζητούσαν το νέο, το καινούργιο, που δεν αναγνώριζαν κανένα ως αυθεντία, που δεν δέχτηκαν την τυραννία.

Οι Έλληνες του 444 π.χ. ενδιαφέρονταν για δύο πράγματα κυρίως: την αλήθεια και την ομορφιά.
Για αυτό ανακάλυψαν τη δημοκρατία. Ηταν το πολίτευμα που εξυπηρετούσε τους σκοπούς τους. Είχαν δημιουργήσει μια κοινωνία στην οποία οι πολίτες είχαν όνομα και λόγο.

Οι Έλληνες του 2010 έχουν πάψει να ενδιαφέρονται για την αλήθεια εδώ και πολλές εκατοντάδες χρόνια και η ομορφιά έχει πνιγεί από τσιμέντο, φωτιά, αυθαιρεσίες και λιβάνι, μια κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από τις οικογένειες για να τις εξυπηρετεί. Έχουμε συναινέσει στη δημιουργία μιας κοινωνίας που για να έχεις λόγο πρέπει να έχεις επώνυμο.

Tοίχος στα Εξάρχεια.

Ήρθαν τα αύρια να διώξουν τα σήμερα.

Δάνεια - Φωτιά

Θεσσαλονίκη

Ένας 54χρονος άντρας αυτοπυρπολήθηκε ενώ ήταν μέσα σε τράπεζα στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Συμφωνα με την ελληνική αστυνομία ο άντρας εισήλθε σε κεντρικό υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς χθες Τετάρτη και ζήτησε τον υπεύθυνο των δανείων στην υποδοχή. όταν έμαθε ότι ο υπεύθυνος δανείων απουσίαζε εκείνη τη στιγμή περιέλουσε τον εαυτό του με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε. Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο δράστης επέλεξε αυτόν τον τρόπο για να διαμαρτυρηθεί για οικονομικές δυσκολίες του.

Η Τράπεζα Πειραιώς δήλωσε ότι ο δράστης ήταν ένας πρώην πελάτης με μια ιστορία των ανεξόφλητων χρεών.

Η Ελλάδα είναι στο μέσο μιας κρίσης του χρέους και πολλοί δανειολήπτες έχουν το πρόβλημα πληρωμής των δανείων τους.

Πηγή: BusinessWeek

Άκρα.

Παρότι η απουσία Θεού είναι απόλυτη
κάποιοι επιμένουν ότι είναι πανταχού παρών.

Άλλη μια φορά που τα άκρα συναντώνται.

Σύνταξη

Πατέρας: Νεοκλή, εγώ, από το Μάη και μετά θα μιλάω αλλιώς.
Εγώ: Τι εννοείς ρε πατέρα;
Πατέρας: Εγώ Μάη από Νεοκλή το και μετά μιλάω αλλιώς.
Εγώ (χαμογελάω): Και γιατί θα μιλάς έτσι ρε πατέρα;
Πατέρας: Δεν θα 'χω σύνταξη...