Εμπειρία.

Το αποτέλεσμα της διαδικασίας κατά την οποία μαθαίνεις να επιβιώνεις και ξεχνάς να ζεις.

Μία είναι η λύση.

Μνημειώδη λύση ετοιμάζονται να προτείνουν οι στελεχάρες του ΠΑΣΟΚ. Μιας και δεν μπορούν να βρουν λύση ούτε με τους αγρότες ούτε με τα Τέμπη (είναι πολύ βαρύς ο βράχος, 4 μήνες θα τους πάρει να τον μετακινήσουν), ετοιμάζονται να προτείνουν στους αγρότες να κάνουν μπλόκο στα Τέμπη εκεί που έχει πέσει ο βράχος, κι ακόμα, όσο καιρό βρίσκονται εκεί να φτιάξουν και τον δρόμο, με το αζημίωτο βέβαια.

Οι Αητοί στην Αϊτή.

Σύμφωνα με ειδικούς η χρήση του κινητού τηλεφώνου αυξάνει τις πιθανότητες ατυχήματος και όταν είμαστε πεζοί και βαδίζουμε, όχι μόνο όταν οδηγούμε. Γι'αυτό ούτε το κράτος, ούτε τα τμήματα κοινωνικής ευθύνης των απανταχού εταιρειών δεν έχουν πάρει την πρωτοβουλία να συλλέξουν χρήματα μέσω της κλασικής μεθόδου του SMS για τους Αϊτινούς που πάσχουν. Σου λένε, "όλοι θα αρχίσουν να στέλνουν μηνύματα, οι μισοί περπατάνε, οι άλλοι μισοί οδηγούνε, θα σκοτωθούν μεταξύ τους". Μας προστατεύουν.

Για τον ΑϊΒασίλη όλες οι εταιρείες βγήκαν να πουν κάτι.
Για την Αϊτή τίποτα κανείς. Βλέπετε οι συνάνθρωποι στην Αϊτή δεν φέρνουν δώρα... το αντίθετο μάλλον.

Τα νεότερα από το Πορτ-Ο-Πρενς είναι ότι καίνε άταφες σωρούς για να αποφύγουν τον κίνδυνο των επιδημιών. Οι αριθμοί σοκάρουν: 250.000 νεκροί, 200.000 τραυματίες, 1.500.000 άστεγοι. Οι πολίτες επιτίθονται με μαχαίρια σε καταστήματα προκειμένου να εξασφαλίσουν λίγο φαΐ. Κι όλα αυτά γιατί «δεν μπορούν να συντονιστούν οι διεθνείς οργανισμοί με τους τοπικούς φορείς για να φτάσει και να διανεμηθεί η ανθρωπιστική βοήθεια» όπως αναφέρουν τα πρακτορεία ειδήσεων. Τριάντα Αμερικανοί τραυματίστηκαν ενώ προσπαθούσαν να διανέμουν τη λιγοστή βοήθεια που κατεφθασε μόλις χθες, ενώ γίνονται συνεχώς λεηλασίες. Οι τιμές των αγαθών έχουν εκτοξευθεί. Ενδεικτικό είναι ότι η τιμή του μικρού μπουκαλιού του νερού έχει φτάσει τα 5 ευρώ.

Η Αϊτή υποφέρει, αλλά οι αητοί τρώνε καλά.

Eπεισόδια στα Προπύλαια με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατο της Alexis.

Ο εβδομηκοστός εκτός.

Εβδομηνταπέντε μάστοροι, Αθηναίοι όλοι, έγραψαν για την πόλη μας στο τελευταίο τεύχος της ATHENSVOICE. Το ομολογώ, ζήλεψα. Θα ήθελα να είμαι αρκετά λαμπερός, δημιουργικός, γνωστός, υιός, ηθοποιός, σοφός αλλοδαπός, μοντέλο ή απλά άξιος για να είμαι ανάμεσά τους. Όμως όχι.

Ο εβδομηκοστός έκτος είναι εκτός.

Θα μιλήσω εδώ γιατί εδώ μου επιτρέπω να γράψω. Κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν θέλω τόσο να είμαι ο εβδομηκοστός έκτος όσο να μιλήσω για την πόλη μου. Για μια πόλη που είναι γεμάτη από ανθρώπους σαν εμένα, ανθρώπους που τα ξέρουν όλα, αλλά δεν ξέρουν να μιλούν. Να πω για όλους αυτούς που έχουν μάθει να μιλάνε με λεξιλόγιο τίτλων ειδήσεων ή, ακόμα χειρότερα, που έχουν μάθει να αφήνουν τα ψώνια τους, το ψώνιο τους, να λέει τα πάντα γι' αυτούς. Αυτή η πόλη είναι γεμάτη από ανθρώπους που θέλουν να έχουν ξεχάσει από πού έρχονται και δεν θέλουν να ξέρουν πού θέλουν να πάνε.

Παχύσαρκος, ξιπασμένος, φραγκάτος, με "άκρες", παράφωνος πολυλογάς, πορνόδουλος με καταπληκτικό ταλέντο στην αφήγηση σεξουαλικών αστείων, αυτός είναι ο Αθηναίος. Αστός φυσικά. Κάτι σαν τον Λαζόπουλο δηλαδή. Αλήθεια, ποιος έχει δώσει στον κο Λαζόπουλο το δικαίωμα να μιλάει εκ μέρους όλων μας;
Η σάτιρα ή η τηλεθέαση;

Αυτή η πόλη είναι ένας πανέμορφος τόπος με άθλιο μακιγιάζ, αγάμητη εξηντάρα που θέλει να δείχνει εικοσάρα στην εποχή του φαίνεσθαι και δεν έχει φράγκο για μια πλαστική της προκοπής. Πλαστική ναι. Το μάρμαρο πέθανε. Η Πεντέλη στέρεψε. Ό,τι περισσεύματα υπάρχουν (αγάλματα, κολόνες, περιστύλια κ.λπ.) τα σπάμε για να τα πετάξουμε στους "μπάτσους". Τους "μπάτσους" που δεν θέλουν να είναι αστυνομικοί. Δεν θέλουν να τους σέβονται. Θέλουν να τους φοβούνται, θέλουν να ασκούν εξουσία. Το σαράκι του Έλληνα. Να έχει εξουσία, να κάνει κουμάντο. "Αν ήμουν εγώ πρωθυπουργός...". Η Ευρώπη μάς τρέμει. Όχι εμάς. Την Τρέμη.

Είναι μια πόλη που χρειάζεται κάποιον να την υπερασπιστεί σε μια ακόμα στημένη δίκη, μια πόλη που ψάχνει έναν δικηγόρο και της πέφτουν όλοι πολύ ακριβοί. Στα δικαστήρια της Αθήνας, δηλαδή ολόκληρης της χώρας, ο καλός δικηγόρος είναι αυτός που ξέρει τους κατάλληλους ανθρώπους, όχι τους νόμους. Πι-άρ (PR) κι εδώ όπως παντού, όπως πάντα.

Παρένθεση. Το ύφος κάθε κειμένου, για μας τους κειμενογράφους τουλάχιστον, είναι σημαντικό. Είναι σημαντικό, είναι δηλωτικό για το κείμενο που διαβάζετε ότι έχει αυτό το λυπητερό μουνοκλαψιάρικο ύφος της παραίτησης. Όταν δεν έχεις τα αρχίδια να παραιτηθείς από μια δουλειά, μια σχέση, μια αρμοδιότητα, μια θέση που σου έχουν αναθέσει, δεν έχεις τ' αρχίδια να ζήσεις, να κοιτάξεις τη ζωή κατάματα. Σε αυτή την πόλη κανείς δεν έχει τέτοιου είδους αρχίδια. Κανείς επιφανής τουλάχιστον, γιατί εμείς οι μικροί όλο και κάνουμε καμιά επανάσταση. Μικρή βέβαια. Αυτή η πόλη μαθαίνει τους κατοίκους της να κάνουν υπομονή και να μην έχουν βούληση. Ούτε άποψη. Να μην κάνουν μικρές επαναστάσεις.

Οι μετανάστες. Είναι Αθηναίοι; "Όχι βέβαια." λένε. Συμφωνώ. Γι' αυτό είναι και η μόνη ανάσα δημιουργικότητας στην πόλη. Τι κάνει ο Αθηναίος όταν μιλάει με έναν μετανάστη; Του διορθώνει τα ελληνικά. Από την Τουρκοκρατία κι έπειτα δεν κοιτάμε ΤΙ λέμε, αλλά ΠΩΣ το λέμε. Όσο συνεχίζουμε να κοιτάμε προς τα πίσω, τόσο περισσότερο θα υποφέρουμε. Το παρελθόν μάς βασανίζει. Κοιτάμε συνεχώς αυτό που ήμασταν, αυτά που είχαμε και δεν μπορούμε να δούμε τι είμαστε τώρα. Ο Αθηναίος είναι η κερατωμένη σύζυγος που δεν μπορεί να χωνέψει το κέρατο. Είναι τυχαίο που είχε τέτοια επιτυχία το concept "100 μεγαλύτεροι Έλληνες"; Είναι τυχαίο που όλα τα ιστορικά ένθετα ξεπουλάνε; Πρέπει να ξηλώσουμε το παρελθόν από το παρόν μας. Έξω τα αρχαία από τα σχολεία.

Πρέπει να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να εκφράζουμε σωστά τη σκέψη μας και όχι να χρησιμοποιούμε τη σκέψη μας για να εκφράζουμε σωστά τη γλώσσα μας.

Η Αθήνα είναι μια στοιχειωμένη πόλη, αυτό είναι.
Φταίνε κι όλα αυτά τα αρχαία μνημεία, δε λέω, δικαιολογία υπάρχει.

Κλείνει η παρένθεση, συνεχίζεται η παραίτηση.

Επιφυλακτικός οπτιμισμός

Με αισιοδοξία έχουν αρχίσει να βλέπουν τα φετινά Χριστούγεννα οι έμποροι των μεγαλύτερων πόλεων της Ευρώπης. Βέβαια. Όταν αρχίζεις να προσπερνάς την ύφεση, αρχίζουν οι αισιοδοξίες -πόσο μάλλον όταν το ίδιο πιστεύει και η γνώμη του «κοινού».

Αλί σε mass.

Από το ημερολόγιο μιας ξανθιάς

Ημέρα 1η
--------

Αγαπημένο μου ημερολόγιο...

Όλα είναι πακεταρισμένα για την κρουαζιέρα.
Τα πιο σέξι φορέματά μου και τα είδη μακιγιάζ.
Έχω εξουθενωθεί!




Ημέρα 2η
--------

Όλη μέρα στη θάλασσα, ήταν υπέροχα, είδα φάλαινες και δελφίνια!
Γνώρισα και τον Καπετάνιο σήμερα - φαίνεται πολύ καλός άνθρωπος.




Ημέρα 3η
--------

Σήμερα ήμουν στην πισίνα.
Έκανα βόλτα στο κατάστρωμα κι έπαιξα γκολφ.
Ο Καπετάνιος με προσκάλεσε στο τραπέζι του για φαγητό.
Αισθάνθηκα μεγάλη τιμή και πέρασα υπέροχα.
Είναι πολύ ελκυστικός και περιποιητικός.




Ημέρα 4η
--------

Κέρδισα 8000 στο καζίνο του πλοίου!

Ο Καπετάνιος μου ζήτησε να φάω μαζί του στην καμπίνα του.
Είχαμε ένα πολυτελές δείπνο με χαβιάρι και σαμπάνια.

Μου ζήτησε να περάσω τη νύχτα μαζί του, αλλά αρνήθηκα.
Του είπα ότι δεν μπορώ να φανώ άπιστη στον άντρα μου.




Ημέρα 5η
--------

Στην πισίνα και σήμερα. Κάηκα απ' τον ήλιο, κι ύστερα πήγα στο πιάνο μπαρ για ποτό την υπόλοιπη μέρα.

Ο Καπετάνιος με είδε και με κέρασε αρκετά ποτά. Στ' αλήθεια είναι γοητευτικός.
Και πάλι μου ζήτησε να πάω στην καμπίνα του το βράδυ...

Αρνήθηκα ξανά. Μου είπε ότι αν δεν του δώσω αυτό που θέλει από μένα, θα βυθίσει το πλοίο.

Σοκαρίστηκα.




Ημέρα 6η
--------

Σήμερα έσωσα 1600 ζωές.

Πέντε φορές.

Ένας πόλεμος μας χρειάζεται

Όταν γραφόταν το έπος της Ιλιάδας, η ηθική της εποχής υπαγόρευε ως "αγαθό" και "καλό", τον άντρα που ήταν ικανότερος να σκοτώνει. Ο δυνατότερος, εξυπνότερος, γρηγορότερος να υπερασπιστεί τον εαυτό του -δηλαδή τις αξίες του- ήταν καλός: η ρώμη και η ανδρεία στο μεγαλείο τους. Κακός ήταν ο δειλός, ο αδύναμος, ο λιγόψυχος, ο ανίκανος στην μάχη.

Πάνω από όλα ο πόλεμος δηλαδή.
Ο πόλεμος που προβάλει ως μια σύγκρουση που γίνεται η αιτία να οριστούν τα βασικά ζητήματα της ανθρώπινης συνύπαρξης: δικαιο, ηθική, όρκος, φόνος, φιλία, αγάπη, οικογένεια, τιμή. Απέναντι σε μια ακραία κατάσταση όπως είναι ο πολεμος, οι άνθρωποι θυμούνται ξανά ότι είναι σύνολο αφού όποιος είναι μόνος του πεθαίνει. Ο πόλεμος είναι αυτός που αφυπνίζει αυτές τις σημαντικές ζυμώσεις που αφυπνίζουν τον άνθρωπο και επαναπροσδιορίζει θέσεις και αξίες.

Ο πόλεμος είναι πολιτισμός.
Ένας πολιτισμός που περνάει από την καρδιά περισσότερο παρά από το μυαλό. Οι ήρωες του πολέμου αντλούν τη δύναμή τους από το στήθος τους. Η καρδιά, η ψυχή, υπερασπίζεται τους νόμους και την ηθική που έχει συντάξει το μυαλό σε περιόδους ειρήνης αλλά και πάλι μπορεί να δημιουργήσει νέους νόμους και νέα ηθική.

Και το προτιμώ αυτό το τελευταίο.
Δεν είμαι πολεμοχαρής, ούτε θερμοκέφαλος αλλά μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι οι περίοδοι ειρήνης στην δική μου την εποχή χαρακτηρίζονται από μοναξιά, απομόνωση, λήθη. Ξεχνούμε βασικά πράγματα, βασικές αξίες (και δεν αναφέρομαι στις αξίες του ομηρικού ήρωα), απομακρυνόμαστε από τη φύση και από τη φύση μας. Διαπιστώνω ότι πλέον οι αλλαγές στο θυμικό των ανθρώπων περιορίζονται όλο και πιο πολύ σε εκφράσεις του προσώπου -λες και παίζουμε σε Χολυγουντιανή ταινία. Δεν παρατηρείς πλέον γνήσιες εκδηλώσεις χαράς ή λύπης που να πηγάζουν κατευθείαν από την καρδιά.

Επειδή ο Ομηρικός άνθρωπος σκεφτόταν με το στήθος, με την καρδιά και όχι με τον νού (π.χ.: ο Αχιλλέας όταν έμαθε για τον φίλο του Πάτροκλο), οι έλληνες φιλόσοφοι (Πλάτων) φρόντισαν να "βάλουν μυαλό" στον Έλληνα και να δημιουργήσουν ένα νέο πρότυπο: ο άνθρωπος πρέπει να αισθάνεται λιγότερο, να παγώνει το θυμικό του με τη δύναμη του μυαλού, να έχει αυτοέλεγχο, να κυριαρχεί στα πάθη. Χιλιάδες χρόνια μετά, αυτή η "αποπομπή" της ηθικής του έπους της Ιλιάδας είχε ως αποτέλεσμα να μην έχουν καρδιά δέκα εκατομύρια Έλληνες, δηλαδή να μην μπορουν να αισθανθούν τι συμβαίνει γύρω τους, να μην ξέρουν τι τους γίνεται.

Η τελευταία φορά που χτύπησαν οι καρδιές του λαού μας ήταν ξανά σε ένα έπος. Αυτή τη φορά όχι στην Ίλιδα, αλλά στην Αλβανία στο έπος του '40. Τότε οι Έλληνες ενώθηκαν. Για να χωριστούν αργότερα στα δύο, η Ιστορία είναι γνωστή και τα ξέρουμε. Αυτό που δεν ξέρουμε, είναι ότι 69 χρόνια μετά, οι Έλληνες δεν είναι χωρισμένοι στα δύο, είναι χωρισμένοι στα δέκα εκατομμύρια. Καθένας είναι για την πάρτη του, κάνει πόλεμο με τους υπόλοιπους 9.999.999 είναι ανίκανος να βρει τον σύντροφο της ζωής του, πόσο μάλλον να συμμαχήσει μαζί του και να γίνουν ένα.

Μας δουλεύουν περισσότερο από όλους

Μόλις στις 17 Αυγούστου ο παγκόσμιος οργανισμός για την οικονομική συνεργασία και ανάπτυξη δημοσίευσε τα αποτελέσματα της ετήσιας έρευνάς του για τον μέσο όρο εργατοωρών κατά το 2008, για κάθε χώρα στον κόσμο.

Όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας τον χάρτη που δημοσιεύθηκε (πηγή: www.oecd.org) στην Ελλάδα κάθε εργαζόμενος δουλεύει κατά μέσο όρο 2,120 ώρες τον χρόνο, δηλαδή 41 ώρες την εβδομάδα, την στιγμή που στην Γερμανία την πιο ισχυρή οικονομική δύναμη της Ευρώπης και από τις ισχυρότερες στον κόσμο δουλεύουν 27 ώρες την εβδομάδα. Η μόνη χώρα που δουλεύει περισσότερο από εμάς είναι η Νότια Κορέα.

Τόση δουλειά, γιατί;
Για ποιους;

Τι προκοπή έχει κάνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια; Πέρα από τα μεγάλα έργα που έγιναν για την Ολυμπιάδα τι άλλο έχει γίνει; Κάτι τρανταχτό, έτσι να το δω να ψαρώσω και να το βουλώσω. Σκάνδαλα, φωτιές, ανεργία, απολύσεις, λόμπι, φορολογία, επιτήρηση, υποκλοπές, έξαρση τρομοκρατίας, το αυθαίρετο του Σουφλιά, τι να πρωτοθυμηθώ! Ο ΟΤΕ!!!! Δουλεύουμε 41 ώρες την εβδομάδα για να τα τρώνε οι υμέτεροι; Όχι φίλε μου...

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ώρες δεν είναι 41. Δεν ξέρω πώς το έχουν υπολογίσει, από που έχουν αντλήσει πληροφορίες αλλά εγώ είμαι ένας μέσος 36χρονος και δουλεύω 10 ώρες την ημέρα. Και όλοι μου οι φίλοι τόσο εργάζονται. Προφανώς είμαστε το 1/4 που δουλεύει τόσο ώστε να συμπληρωθούν οι 41 ώρες όλων αυτών που μας κλέβουν τα χρήματα και τα καλύτερά μας χρόνια. Και ποιοι είναι αυτοί; Οι κολλητοί. Ο Ρουσόπουλος και οι φίλοι του, τα τριτοξάδελφα του Μαγγίνα και ο γείτονας του βαφτησιμιού του μπακάλη του Βουλγαράκη που δεν θα είναι στο ψηφοδέλτιο αλλά έχουν αναλάβει άλλα πόστα. Τα γνωστά λαμόγια δηλαδή. Η ίδια συμμορία της μύξας που ζητάει ξανά την ψήφο σου σε ένα μήνα.

Μην μακρυγορώ. Το συμπέρασμα προκύπτει κι από την έρευνα: Οι έλληνες πολιτικοί δουλεύουν τον λαό τους περισσότερο από όλους στον κόσμο.

Ωριμότητα

Όσο περνούν τα χρόνια,
εκτιμώ περισσότερο
όσους μιλούν λιγότερο.

Και ακόμα περισσότερο όσους
δεν μιλούν για τα χρόνια που πέρασαν.

Συνθηματα

Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα
Εξάρχεια

Ο Χριστός δίδαξε και πέθανε. Οι καθηγητές τι περιμένουν;
Πολυτεχνείο

Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου.
Αθήνα

Η μαμά μου λέει ότι αν δεν έχω πέσει στο κρεβάτι μέχρι τις δέκα και μισή, θα πρέπει να γυρίσω σπίτι.
Ποτοπωλείον, Αθήνα

Το lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο.
Γκάζι, Αθήνα

και το κορυφαίο...

Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές.
TΕΙ Αθήνας

Bajofondo & Orishas

Δύο μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας πολύχρωμης μουσικής σκηνής επισκέπτονται τη χώρα μας! Οι Bajofondo (Μπαχοφόντο) & Orishas (Ορίσας) θα εμφανιστούν στο Kosmos Festival.

Οι Bajofondo επισκέπτονται τη χώρα μας στα πλαίσια της παγκόσμιας περιοδείας τους με το όνομα "Bajofondo απ' τον Hondo" η οποία χρηματοδοτείται από γνωστή αλυσίδα καταστηματων καλλυντικών, ενώ αντίθετα oι Orishas έρχονται αποκλειστικά για το Kosmos Festival. Σε ερώτηση δημοσιογράφων πόση ώρα σκοπεύουν να παίξουν οι Orishas για το ελληνικό κοινό οι αρμόδιοι έδωσαν την αόριστη απάντηση:

"Καμιά Orishas..."

._

Μπες και δες!

www.planetaplaneta.com

War

War does not determine who is right- only who is left

Προφήτης

Σε προφήτης αναδεικνύεται ο κ. Πάγκαλος.
Στις 27.01.2008 είχε δηλώσει στην Καθημερινή:

«Ακουσα τον κ. Τσίπρα να επαναλαμβάνει τη φράση του Μάο “πολλή φασαρία, θαυμάσια κατάσταση”, που παραπέμπει στην επανάσταση. Οι νοικοκυραίοι, λοιπόν, του ΣΥΝ ας σκεφτούν ότι όταν ο κ. Τσίπρας θα έχει υλοποιήσει το πρόγραμμά του και θα έχει δημιουργήσει “πολλή φασαρία και μια θαυμάσια κατάσταση”, θα πρέπει να διασχίζουν δρόμους με οδοφράγματα και να πηδούν καμένα αυτοκίνητα για να πάνε καθημερινά στις δουλειές τους. Για να σοβαρευτούμε: ο κ. Τσίπρας έχει ημερομηνία λήξεως διότι είναι μια ωραία επικοινωνιακή ιδέα. Θα κρατήσει όσο κρατούν οι επικοινωνιακές ιδέες...».

Ο κ. Αλαβάνος με τις πρόσφατες δηλώσεις και πράξεις του αποδεικνύεται νοικοκυραίος και εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζει το λάθος του στην επιλογή του κου Τσίπρα. Είναι να αναρωτιέται όμως κανείς: είναι δυνατόν να μην είδαν ότι το 18% που τους προτιμούσε στις δημοσκοπήσεις πριν από το Δεκέμβρη ήταν οι ίδιοι που ζητούσαν συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ;

Κι όμως δεν το είδαν τότε.

Τώρα δεν μπορούν να δουν αυτό που πολύ καλά γνωρίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα; Ότι, δηλαδή, ο κόσμος συγχωρεί, ξεχνάει κι αν του δώσεις αυτό που ζητάει επιστρέφει.

Προς την Ενωση Διπλωματικών Υπαλλήλων

Λόγω της δομής του συστήματος διακίνησης των απορρήτων τηλεγραφημάτων στο υπουργείο Εξωτερικών, το Διπλωματικό Γραφείο Υπουργού είχε στη διάθεσή του το απόρρητο και εξαιρετικά επείγον τηλεγράφημα του Ελληνα πρέσβη στο Μοντεβιδέο από την πρώτη, κυριολεκτικά, στιγμή που έφτασε στην Κρυπτογραφική Υπηρεσία του υπουργείου. Εκτοτε, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών ήταν αυτή που επέλεξε τους ρυθμούς ανταπόκρισης στο τηλεγράφημα του Ελληνα πρέσβη στο Μοντεβιδέο, αλλά και τον τρόπο ενημέρωσης του αρμόδιου υπουργείου Δικαιοσύνης!

Αυτή ήταν η δήλωση των διπλωματών για τη διαχείρηση του τηλεγραφήματος του Έλληνα πρεσβευτή στην Ουρουγουάη που θα απέτρεπε την φυγή του Χρήστου Καράβελα στο εξωτερικό. Η δήλωση ρίχνει όλη την ευθύνη στην Ντόρα αφού, απ' ό,τι λένε, αυτή ήταν η μόνη που έλαβε το μήνυμα από την πρώτη στιγμή. Η δήλωση ροκανίζει το πολιτικό ανάστημα της Ντόρας και -κατά τη γνώμη μας- της αφαιρεί κάθε ελπίδα να γίνει κάποια στιγμή Πρωθυπουργός.

Αντιλαμβανόμαστε την ρήξη ανάμεσα στην Υπουργό και τους διπλωμάτες μετά από αυτή τη δήλωση καθώς και την μανία της Υπουργού για τον πολιτικό διασυρμό που υπέστη και γι' αυτό θέλουμε να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας στους Διπλωματικούς Υπαλλήλους με ένα φιλικό μήνυμα:

Αγαπητοί, υπομονή.
Ντόρα είναι... θα περάσει!

Ending a letter.

Ο καιρός που ο Γιώργος Παπανδρέου θα γίνει πρωθυπουργός πλησιάζει.

Πολλοί θα σκεφτούν να αρχίσουν να έχουν μια επικοινωνία με το πολιτικό του γραφείο. Πρέπει να σας ενημερώσω ότι ο Γιώργος είναι αμερικανοθρεμμένος. Η μητέρα του του μιλούσε σε δύο γλώσσες: αμερικάνικα και βικτωριανά. Όσοι λοιπόν θελήσουν να του στείλουν ένα mail ή ένα γράμμα καλά θα κάνουν να ξέρουν πώς αρχίζουν και πώς τελειώνουν οι αγγλοσάξονες τα γράμματά τους. Εμείς εδώ σήμερα είμαστε για να σας πούμε πώς θα το τελειώσετε.
Πώς θα το αρχίσετε σε επόμενο post κι όσο για το τι θα του γράψετε δικό σας πρόβλημα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να τελειώσεις ένα γράμμα άλλοι πιο formal άλλοι λιγότερο. Τους παραθέτουμε όλους αλφαβητικά και αφήνουμε τον καλύτερο για το τέλος. Λοιπόν:
Adios,* All best wishes,* All best, always,* Always in my thoughts,* As always, with affection,* As usual,* As ever,
* Be good,* Be well,* Best Regards,* Best wishes for your future,* Best Wishes,* Bye for now...,
* Cheerio,* Cheers* Chill,* Cordially,
* Enjoy,* Enthusiastically,* Forever yours,* God bless* God be with you,* Godspeed* Good wishes, always,* Goodbye * Gotta boogie,* Grace and peace,
* Have fun,* Health & Happiness,* Hope to hear from ya soon* Hope all is well,
* I look forward to hearing from you soon,* I hope to receive news from you soon,* I'll be thinking of you,
* Just to keep in touch with you,
* Keep the faith,* Keep smiling,* Kind regards* Kind Regards,* Kind thoughts,
* Later Vader!,* Later* Later alligator* Later,* LET'S GO,* Looking forward to seeing you again,* Lots of love,* Love
* Many thanks,* May the horse be with you,* May the Force be with you,* May I always live to serve you and your crown* Miss ya,* More later,* More shortly,* Most sincerely,
* Onward and upward* Over & Out,* Over and out,
* Peace, Love & Happiness,* Peace be with you,* Peace & Love,* Peace out,* Peace and Blessings,* Peace* Prayerfully,
* Regards,* Rock on,
* Season's blessings,* See ya,* Sincerely yours,* Sincerely* Smell ya later* SMILE!,* Smiles,
* Ta ta,* Take care* Take good care,* Take it easy,* Talk to you later* Thank you for your time and consideration,* Thank you,* Thank you for your kindness and consideration,* Thinking the best for you,* Till we meet again,* Toodles,* Truly,* ttyl,
* Until we meet again,* Until next time,
* Very truly yours,
* Waiting for you,* Warm regards,* Warmest greetings to all,* Warmest Regards,* Wishing you all the best of everything,* Wishing you the best,* Wishing you a safe journey,* With confidence,* With kind affection,* With kindest personal regards,* With warmth,* With gratitude,* With all best wishes,* With love* With all good wishes,
* Yearning for you,* You're in my prayers,* You're in my thoughts,* Your friend,* Yours truly,* Yours faithfully,
* Yours sincerely,* Yours regardless,* Yours 'til the cat meows,* Yours most sincerely,* Yours always,* Yours ever,* Yours respectfully, * Yours

και το καλύτερο,

Up Yours.

._

Κλέφτης

Μπαίνει από την πίσω πόρτα.

Αυλαία

Όταν τελειώσει η πράξη πέφτει.

Φήμη

Κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα.