Αη"2"

Είδα το "2".

Καλή η παράσταση, δε λέω.
Κάποιες στιγμές ήταν ιδιαίτερα εμπνευσμένες.
Έλεγε και αλήθειες.
Όχι συνταρακτικές αλήθειες, αλλά αλήθειες.

Σε σύγκριση με τον ντόρο που έχει γίνει όμως,
με τις κριτικές που έχει πάρει,
με όλα αυτά που έχουν γραφεί και ειπωθεί στα media...
Τι να πω;
Εγώ περίμενα ότι θα δω τον... Φάουστ.

Βρε ουστ!

Μπράβο στον κ. Παπαϊωάννου για την παράσταση.
Αξίζει να την δει κανείς, θα περάσει ευχάριστα.

Και η μουσική του Μoby, εξαιρετική.

Η δημοσιότητα που έχει πάρει όμως το θέμα
σε σχέση με το θέαμα δεν εξηγείται.
Απλά για μία φορά βλέπουμε σε όλα τα μέσα το lobbying, τις κλίκες, τους κολλητούς και όλο το κακό συναπάντημα. Και καταλαβαίνω να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην πολιτική ή στον επιχειρηματικό κόσμο. Εκεί παίζονται λεφτά. Χοντρά λεφτά. Και στην τέχνη όμως; Αυτό αναδεικνύει το φαινόμενο σε εθνικό κουσούρι.

Έλεος! Έχει καταντήσει αηδία!
Ή μήπως πρέπει να πω αη"δύο"?