Ψυχοπαθείς λαγοπόδαροι, συνωμοσίες κατα των νόμων της κεντομόλου δύναμης, ηθικά κηρύγματα, σατανικά γεννέθλια, αρχαιοελληνικά αποφθέγματα, ετοιμοπόλεμοι προϊσταμένοι, παγάκια και ουίσκυ. Κι όλα αυτά χωρίς χρόνο, χωρίς παρέα, χωρίς ηθικό, χωρίς ένα τηλεκοντρόλ να αλλάξω το κανάλι της ζωής μου.
Η ώρα είναι δέκα παρα τέταρτο.
Τα φρούτα απέδρασαν από τα μανάβικα και κατρακυλούν ελεύθερα στους δρόμους. Η πόλη γεμίζει χρώματα από τα χρώματα των φρούτων. Οι πόρτες ανοίγουν και τα φρούτα μπαίνουν μέσα.
Αυτό.
Τίποτε άλλο.
Εντάξει, το παραδέχομαι, δεν είναι το αγαπημένο μου όνειρο, αλλά τουλάχιστον είναι ένα όνειρο, πράγμα που σημαίνει ότι κατ' εξαίρεση βρίσκομαι σπίτι μου, στο κρεββάτι μου κι επιτέλους μια μέρα κοιμήθηκα νωρίς.
Καληνύχτα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου