Η αγάπη μας που έπεφτε
γλυκά σαν τη βροχούλα
του δρόμου τώρα γέμισε
ως πάνω μια λακούβα
κι εγώ αντί να δροσιστώ
σε γάργαρα νερά
βούτηξα γι' ακόμα μια φορά
μεσα στη λασπουριά.
(πίσω Φοίβο και σ' έφαγα!...:-)
24 Μαρ 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
κλαπ κλαπ κλαπ
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θάρρος της στιχουργικής δεινότητας με συγκινεί.
Περιμένω και ποίημα με τίτλο "κολύμπα"
(που ως γνωστόν η λέξη έχει δύο έννοιες)