Lifting

Μια γυναίκα 49 χρονών, αφοσιωμένη στην καριέρα της 30 χρόνια, άρα επιτυχημένη, ευκατάστατη και γεροντοκόρη, αποφασίζει εν όψει των 50των της γεννεθλίων να κάνει δώρο ένα lifting στον εαυτό της μπας, έστω κι αργά, βρει έναν σύντροφο να γεράσουν μαζί.

Πηγαίνει στην Ελβετία, στον καλύτερο πλαστικό χειρούργο του κόσμου, και κάνει μια σειρά εγχειρήσεων και περιποιήσεων που της κοστίζουν γύρω στις 30.000 ευρώ. Τελειώνει η θεραπεία, κοιτάζεται στον καθρέφτη, όντως μεγάλη διαφορά αλλά... δεν είναι αυτό που περίμενε.
Βλέπετε 30 χιλιάρικα είναι αυτά.

Μιλάει στον γιατρό, του λέει το παράπονό της, της λέει κι αυτός Κυρία μου κάναμε ό,τι μπορούσε να γίνει, η εμφάνισή σας δεν έχει καμία σχέση με αυτήν που είχατε, εδώ δεν γυρνάμε τον χρόνο πίσω, lifting κανουμε και μάλιστα το δικό σας είχε απόλυτη επιτυχία και τα αποτελέσματα είναι καταπληκτικά! Στραβή είστε?"Αυτή νόμιζε ότι θα γίνει κοριτσάκι 18 χρονών μέσα σ'ένα μήνα.
Τέλος πάντων, λογικεύεται, πληρώνει, φεύγει.

Επιστρέφει στην Ελλάδα και όλοι, φίλοι και γνωστοί, δεν την αναγνωρίζουν!
Και νατα κοπλιμέντα, να οι φιλοφρονήσεις και οι υπερβολές.
"20 χρονών φαίνεστε κα Ταδε μου" ο ένας, "Κοριτσάκι γίνατε" ο άλλος, "Αχ πόσο σε ζηλεύω" οι φίλες της κ.ο.κ. Αυτή, όντας κωλοπετσωμένη γυναίκα -είπαμε 30 χρόνια μες τις εταιρείες-, σκέφτεται "Με γλύφουν όλοι αυτοί, θα το τσεκάρω αλλιώς το πράγμα"

Το επόμενο πρωί είναι η μέρα των γεννεθλίων της. Στο δρόμο λοιπόν για τη δουλειά σταματάει να πάρει την οικονομική εφημερίδα της. Βλέπει τον περιπτερά, ένα παλικαράκι 25 χρονών.
"Συγγνώμη για την ερώτηση," του λέει "αλλά... πόσο χρονών νομίζετε ότι είμαι?" Την κοιτάει αυτός καλά-καλά, "30 το πολύ" της απαντάει.

Τρελαίνεται αυτή! Καταλαβαίνετε... το χαμόγελο ως τα αυτιά.
"Ευχαριστώ πολύ" του λέει "αλλά σήμερα γίνομαι ΠΕΝΗΝΤΑ χρονών"
Λαϊκό παιδί κι αυθόρμητο αυτός "Ενταξει..." της λέει "...μην κανεις κι έτσι... εγώ πάντα, χάλια τα πήγαινα με τις ηλικίες" και της το χαλάει.

Απογοητεύεται αυτή, φεύγει...

Παρακάτω βλέπει ένα cafe, μπαίνει μέσα για τον πρωινό espresso της. Έρχεται μια γλυκιά και καλή κοπέλίτσα να της πάρει παραγγελία, παραγγέλνει, όταν έρχεται να την σερβίρει, ρωτάει ξανά:
"Δεσποινίς συγγνώμη για την ερώτηση αλλά πόσο χρονών φαίνομαι?"
Η σερβιτόρα της απαντάει αυθόρμητα "28? 29? Δεν φαίνεστε πάνω από τριάντα"
Ξαναπαίρνει τα πάνω της αυτή!
"Για κοιτάξτε καλύτερα" επιμένει "σίγουρα με κάνετε τόσο?"
"Ναι είμαι σίγουρη" της λέει "γιατί με ξαναρωτάτε όμως? Πόσο είστε?"
"Είμαι πενήντα χρονών" της λεει χαρούμενη η γυναίκα "σήμερα έχω γενέθλια"

Μένει άφωνη η σερβιτόρα! Την κοιτάει αποσβωλομένη και ψελλίζει "Απίστευτο... μα πώς?..."
Ε, μετά κι από αυτή την αντίδραση η γυναίκα πηγαίνει κατευθείαν στον έβδομο ουρανό.
Πίνει τον καφέ της, βγαίνει έξω και... δεν περπατάει, πετάει!

Παρόλα αυτά θέλει να το ξανακούσει. Έχει φτάσει στο σταθμό του Μετρό και περιμένει να πάει στη δουλειά της. Δίπλα της στέκεται ένας ηλικιωμένος άντρας που την κοιτάει με θαυμασμό. Παίρνει το θάρρος αυτή και του κάνει την ίδια ερώτηση.

"Ξέρετε κυρία μου" της απαντάει αυτός "είμαι πλέον 78 χρονών. Η όρασή μου έχει εξασθενίσει πάρα πολύ και δεν βλέπω ούτε κοντά ούτε μακριά... Παρόλα αυτά όταν ήμουν νέος είχα μια αλάνθαστη μέθοδο να μαντευω ηλικίες γυναικών! Ίσως βέβαια σας ακουστεί λίγο τολμηρό, αλλά αν με αφήσετε να βάλω τα χέρια μου μέσα στο σουτιέν σας και ψηλαφίσω το στήθος σας μπορώ να σας πω ακριβώς πόσο χρονών είστε."

Αυτή σοκάρεται! Δεν περίμενε τέτοια απάντηση. Από την άλλη τον ξανακοιτάει, αθώος ο γεράκος, την έχει ιντριγκάρει και η απάντηση "Οκ" του λέει "κάντε το"

Όντως πάνε λίγο απόμερα και ο άντρας βάζει τα χέρια του μέσα στο στήθος της. Τα πιάνει, τα ζουλάει, τα ζυγίζει, τα χαϊδεύει, κάνει τη δουλειά του τέλος πάντων. Η γυναίκα τραβιέται και τον ρωτάει "Ωραία, έκανες αυτό που ήθελες. Για πες μου τώρα: πόσο χρονών είμαι?"

"Λοιπόν κυρία μου" της λέει "είστε 50 χρονών ακριβώς, πράγμα που σημαίνει ότι έχετε σήμερα γενέθλια. Χρονια σας πολλά!"

Παύση.

Σιωπή.

Άφωνη η κυρία. Κοιτάει μία αυτόν, μία το στήθος της, μία τα χέρια του. Δεν λέει τίποτα.
"Δεν το πιστεύω..." του λεει "Πώς?... Πώς το κάνατε αυτό?..."

"Υπόσχεστε ότι δεν θα θυμώσετε έτσι και σας πω?"
"Ναι" λέει αυτή "το υπόσχομαι! Πείτε μου!!!"

"Ε... στο cafe που ήσασταν?... καθόμουν δίπλα σας..."