Τρομερο άρθρο του Ξηρού.

Σύμφωνα με το Με.Λ.Α. (Μέγα Λεξικό Αρχαιολάγνων, εκδόσεις Λιακόπουλος – Άδωνις Γεωργιάδης) τόμος λδ´, σελίδα φμβ´: «Ελ εκαλούντο οι πρόγονοι των Ελλήνων, όπως ακριβώς Ολ οι πρόγονοι των Ολλανδών, εξ Ολύνθου ορμώμενοι φυσικά, και Αλ οι πρόγονοι των πολιτικών - μεγαλοδημοσιογράφων - δικαστικών - αρχιερέων - ακαδημαϊκών κ.λ.π., εκ του αλητήριος φυσικά!

Ελ-λάδαν ονομαζόταν από τα πανάρχαια χρόνια η χώρα μας, λέξη που προέρχεται προφανώς από το πρόθεμα ελ (βλέπε ανωτέρω) και την δωρικήν λέξιν λάδαν -ιωνικά λάδιν- το γνωστό σε όλους ελαιόλαδον, που πρώτοι όλων οι ένδοξοι πρόγονοί μας εδίδαξαν εις όλον τον κόσμο τόσον τον τρόπο παρασκευής του, όσον και τας ποικίλας χρήσεις του. Υπάρχει και ετέρα εκδοχή, βεβαίως, ότι αρχικώς η χώρα εκαλείτο Ελαιολάς από το Έλαιον και λας = λίθος, ένεκα του βραχώδους κατά μέγα μέρος εδάφους της, και η λέξις υποστάσα αφομοίωσιν κατέληξε Ελλάς. Όποια όμως ετυμολογικήν ερμηνείαν και αν ακολουθήσωμεν, κυρίαρχο στοιχείο της ονομασίας της ένδοξης πατρίδος μας παραμένει το έλαιον.

Εκτός λοιπόν από τας ποικίλας επιστήμας και τέχνας που εφηύραν οι σοφοί πρόγονοί μας, όπως θέατρον, γλυπτικήν, δημιουργικήν λογιστικήν, αστροφυσικήν, κβαντομηχανικήν κ.λ.π. (ιδέ Με.Λ.Α. νε´ τόμον -συνίσταται η προσεχτική χρήση του αλλιώς κινδυνεύετε από «Πλευρίτιδα») εδίδαξαν τους αμαθείς βαρβάρους και την ευγενή τέχνη και επιστήμη της πολιτικής, ήτις απαρτίζεται από τα ακόλουθα 4 βασικά κεφάλαια.

Α) την δημαγωγίαν, ήτοι την δι’ επιστημονικού τρόπου εξαπάτησιν και χειραγώγησιν του λαού.

Β) την τέχνη της ελαιουργίας, κοινώς λάδωμα (τουρκιστί ρουσφέτιον) προς ταχείαν αποκατάστασιν υμετέρων βενέτων, πρασίνων κ.λπ.

Γ) την διαρπαγήν ή λεηλασίαν απάντων των περιουσιακών στοιχείων του λαού και της χώρας, ει δυνατόν και των γειτονικών και

Δ) την βάπτισιν και μετονομασίαν των τριών ανωτέρων τεχνών εις υψηλά ιδανικά-ιδεώδη κ.λ.π., την μέχρι του νυν, δηλαδή, αποκαλούμενην τέχνην του κουκουλώματος. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε ότι η Δημοκρατία φέρει επί της κεφαλής της φρυγικόν σκούφον (κουκούλα).

Υπάρχουν πλείστα όσα ιστορικώς τεκμηριωμένα παραδείγματα για το πώς θεμελιώθηκε η μεγάλη αυτή επιστήμη της πολιτικής από τους ένδοξους προγόνους μας, όπως του μέγιστου δημοκράτη Περικλέους, που έβαλε στο χέρι ολόκληρο το ταμείο του κοινού των Αθηναίων, της Αθηναϊκής Συμμαχίας δηλαδή, ή πώς κατέκλεβαν τα υλικά οι εργολάβοι που έχτισαν τα Μακρά Τείχη κ.α. (Χρυσούς Αιών). Κυκλοφορούν μάλιστα και κάποιες κακόβουλες προφανώς ιστορίες, ότι τάχατες ο μέγας αυτός οραματιστής δεν απέθανε από επιδημίαν τύφου αλλά από τον ιό της κλεψιέλας. Έτσι, λοιπόν, και οι σημερινοί πολιτικοί, ως άξιοι συνεχιστές ενδόξων προγόνων έφεραν την ευγενική και προσοδοφόρα αυτή τέχνη σε δυσθεώρατα ύψη, έχοντας μάλιστα ικανότατους και προθύμους αρωγούς – με το αζημίωτο – τόσο εις την ελαιουργίαν, όσο και εις την δια της κουκουλοφορίας εξιδανίκευση των εντιμότατων δικαστικών, των μεγαλοδημοσιογράφων και της λοιπής «πνευματικής» ηγεσίας του τόπου. Και οι τέσσερις εξουσίες, Εκτελεστική, Νομοθετική, Δικαστική και Τύπος, κατά σύμπτωση κολυμπάνε στο χρήμα –και στο λάδι- όλες μαζί, σε ένα απίστευτο κουβάρι διαπλοκής, αλληλοεκβιασμών, διαφθοράς και διαρπαγής, αλλά και σε απόλυτη σύμπνοια όταν πρόκειται να κουκουλώσουν τις βρωμιές τους ή να παραπληροφορήσουν και να εξαπατήσουν το λαό.

Μας πληροφορεί, λοιπόν, η «συμμορία των τεσσάρων» ότι:
- Υπάρχει σκάνδαλο ομολόγων, αφού έσπευσαν να επιστρέψουν τα κλεμμένα και να παραιτήσουν (δις) τον υπουργό, αλλά δεν το διέπραξε κανείς! Εκτός αν δικάστηκε κάποιος και δεν το μάθαμε.

- Υπάρχει αντικείμενο εκβιασμού στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου, υπάρχει και κομιστής που τα άρπαξε χοντρά, δεν υπάρχει όμως ούτε εδώ ένοχος, προφανώς λοιπόν ο πρωτεργάτης του σκανδάλου και κολλητός του Καραμανλή να σαλτάρισε από τον 4ο από χόμπυ.

- Υπάρχει το σκάνδαλο-οδοστρωτήρας του Βατοπεδίου, αφού όχι μόνο διαπράχθησαν κακουργήματα (κατά Σανιδά), αλλά έσπευσαν να πάρουν πίσω τη Βιστωνίδα -και πάλι δεν υπάρχουν ένοχοι. Ακόμα και όταν παραιτήθηκαν δύο δικαστές για να φτάσει ο φάκελος στη Βουλή, μάθαμε ότι οι υπουργοί παραπλανήθηκαν, οι διοικητικοί είναι αναρμόδιοι, ο Εφραίμ άθικτος (ούτε ο Πατριάρχης τόλμησε να τον αγγίξει), άρα και αυτό το σκάνδαλο δεν διαπράχθηκε από κανέναν. Το γεγονός, όμως, που έδειξε για άλλη μια φορά το απύθμενο θράσος των πολιτικών, αλλά και την απέραντη περιφρόνηση που τρέφουν για το λαό, που τον θεωρούν τουλάχιστον ηλίθιο, είναι η εμετική παράσταση που έδωσε ο Καραμάν-Αλής στην κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. τον Δεκέμβριο του 2008. Ενώ επί τρεις μήνες καθημερινά το πρώτο θέμα όλων των εφημερίδων και καναλιών ήταν το Βατοπέδιο, βγήκε με θράσος χιλίων ηγουμένων και δήλωσε ότι δεν το είχε πάρει είδηση και δεν τον ενημέρωσε κανείς. Προφανώς ήταν απασχολημένος με την προετοιμασία του λόγου, που εκφώνησε στην ημερίδα κατά της διαφθοράς που οργάνωσε η επιτροπή διαφάνειας.Υπουργοί παραπλανηθέντες λοιπόν (από ποιόν άραγε;), πρωθυπουργός ανενημέρωτος, που και μόνο γι αυτό θα έπρεπε να παραιτηθούν ως απελπιστικά ηλίθιοι και ανίκανοι, αν προς στιγμήν φυσικά κάναμε πως χάφτουμε αυτό το χοντροκομμένο παραμύθι.

Και από κάτω ο συφερτός της κοινοβουλευτικής ομάδας να χειροκροτά τον κατά δήλωσή του ηλίθιο πρωθυπουργό. Αυτοί φυσικά είχανε κάθε λόγο να χειροκροτάνε αυτόν που «κάλυψε» τις λοβιτούρες και τις λαμογιές τους. Οι δε άρχοντες των καναλιών, οι ακούραστοι αυτοί χαμαιλέοντες των ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) να δηλώνουν ανερυθρίαστα σε όλους τους τόνους τη γενναία πράξη του Καραμανλή, να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες. Τίνος άραγε, αφού δεν υπάρχει ούτε σκάνδαλο, ούτε ευθύνες πολιτικών -παραπλανηθέντων και μη; Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρουμε και τη συνενοχή της «αντιπολίτευσης» στη συγκάλυψη. Όταν για παράδειγμα έγινε η πρωτοφανής για τα κοινοβουλευτικά χρονικά αποχώρηση της «πλειοψηφίας» (δια το φόβο των Ιουδαίων, όπως Ντόρα, Αβραμόπουλος κ.λπ.), που στην ουσία αποτελεί όχι μόνο καραμπινάτη ομολογία ενοχής και συγκάλυψης, αλλά και συνταγματική εκτροπή, δεν θα έπρεπε σύσσωμη η αντιπολίτευση να παύσει να συμμετέχει σ’ αυτό το κοινοβούλιο – θέατρο, αρνούμενη πλέον να τους νομιμοποιήσει;

Αλλά εδώ ισχύει απ’ ό,τι φαίνεται το «φωνάζει ο κλέφτης για ν’ ακούσει ο... άλλος κλέφτης». Και αφού συμφωνούν και οι 300 της Βουλής ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι στην ουσία νόμος «περί ταχείας απαλλαγής» ή αν θέλετε στην ουσία «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», τότε γιατί απλούστατα δεν ψηφίζουν ομόφωνα να αλλάξει αυτή η αθλιότητα και να αντιμετωπίζονται όπως και οι κανονικοί άνθρωποι; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!

Φυσικά, για τον λαό είναι κοινός τόπος ότι δεν είναι δυνατόν να γίνονται όλα αυτά τα τεράστια σκάνδαλα χωρίς την άμεση συμμετοχή της ανώτατης πολιτικής «ηγεσίας», ούτε του διαφεύγει η «σύμπτωση», πως όλα τα σκάνδαλα ακουμπάνε και την αυλή του «καταλληλότερου». Ούτε πίστεψε ποτέ κανείς πως όλες αυτές οι χοντροκομμένες προσπάθειες συγκάλυψης γίνονται χωρίς τη συναίνεση – σύμπραξη όλων των κοινοβουλευτικών δυνάμεων, της δικαστικής εξουσίας και των ΜΜΕ. Ο λαός, φυσικά, ούτε στο ελάχιστο δεν χάφτει όλα αυτά τα παραμύθια και όλες οι προσπάθειές τους να κουκουλώσουν τις βρωμιές τους θα πέσουν στο κενό. Γιατί πλέον έχουμε όχι απλά την υπόνοια, αλλά τη βεβαιότητα, ότι οι πολιτικοί τα πιάνουν χοντρά και δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια εγκληματική συμμορία (συμμορία των τεσσάρων).

Έτσι, σήμερα πλέον είναι παραπάνω από φανερό ότι η πολιτική είναι ένα άριστο όχημα πλουτισμού και πιστεύω πως οι πολιτικοί μας, είτε είναι με μπλε, είτε με πράσινους κόκκους, θα έπρεπε να έχουν το ίδιο όνομα με τον δήμαρχο Κοζάνης (συγνώμη κ. Δήμαρχε): Πάρης Κουκουλόπουλος ή ακριβέστερα Πάρεις – Κουκουλόπουλος. Να μην παραλείψω, φυσικά, να αναφέρω πως ούτε στην εποχή του ΠΑΣΟΚ εγίνοντο σκάνδαλα, αφού ούτε τότε δικάστηκε κανείς (εξαιρείται ένας, που ήταν ο Πέτσος της υπόθεσης), ούτε η Ν.Δ. κατόρθωσε να ανακαλύψει κάποιους ενόχους, π.χ. για τη λεηλασία του χρηματιστηρίου, και να τους δικάσει. Άλλωστε, μη λησμονούμε ότι η Ν.Δ. εξελέγη με τη σημαία της πάταξης της διαφθοράς και την εφαρμόζει, όπως είδαμε στο ακέραιον.

Και παραλείποντας το μέγα σκάνδαλο της ΖΙΜΕΝΣ [αναγραμματισμός του ΜΙΖΕΝ’Σ (πολλές! πληθυντικός αριθμός), που είναι στην Γερμανικήν το λάδωμα] και που λόγω μεγέθους θα ασχοληθούμε σε ξεχωριστό σημείωμα, φθάνουμε στον Παυλίδη.

Καταρχήν θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρουμε άλλη μια παγκόσμια πρώτη της Ελ-λάδας, που ενώ έχουμε (έχουν για την ακρίβεια) τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του κόσμου, οι εφοπληστές κατάφεραν να επιδοτούνται από το κράτος! Όπως λοιπόν και στα προηγούμενα μη σκάνδαλα, έτσι και σ´αυτό του Παυλίδη, δεν υπάρχει ένοχος, σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα της «προανακριτικής» της Βουλής και μάλιστα τα παραμύθια που μας φλόμωσε ο αλητήριος Παυλίδης, τις αρπαχτές μερικών ψωροεκατομμυρίων, καθώς και τη διατήρηση του συνεργάτη – κομιστή, τα χαρακτηρίζουν ολίσθημα!!!

Και σπεύδουν οι πρωταθλητές της εξαπάτησης και της συγκάλυψης, οι γυμνοσάλιαγκες των ΜΜΕ να μας πληροφορήσουν ότι «πράγματι, τι να κάνουμε, δεν προέκυψε κανένα στοιχείο» και πως «οι βουλευτές θα ψηφίσουν μεν κατά συνείδηση, αλλά δεν πρέπει να ρίξουν και την Κυβέρνηση με την ισχνή πλειοψηφία των 151 και καλώς απαλλάχθηκε γιατί δεν μπορεί η κυβέρνηση να στηρίζεται σε ένα κλέφτη. Συμφωνώ. Σε πολλούς φυσικά μπορεί.

Αλήθεια γιατί δεν τον διαγράφουν και να τον προσλάβουν (την ίδια μέρα) ως σύμβουλο; Ή αφού δεν είναι ένοχος γιατί άραγε όλοι εν χορώ του ζητάνε να παραιτηθεί; ναν ολισθήσαντα, να θυμίσω μερικούς μόνο από τους νυν βουλευτές που έχουν ξεφωνηθεί για λοβιτούρες, σκάνδαλα, αρπαγές, λεηλασίες, ακαριαίους αποχαρακτηρισμούς και λοιπές, θεάρεστες πράξεις, που όμως κατά την συμμορία των τεσσάρων (κυβέρνηση – βουλή – δικαστές – τύπος) δεν είναι φυσικά ένοχοι, αφού δεν προέκυψαν άλλα στοιχεία πέραν του ολισθήματος. Με τόσο λάδι τι περίμεναν; Θυμίζω ολισθήματα 1)Μαντούβαλου 2)Αλογοσκούφη 3) Δούκα 4)Μπέζα 5)Μπασιάκου 6)Κοντού 7)Κουκοδήμου 8)Γεροντόπουλου 9)Βουλγαράκη 10) Τσιτουρίδη 11) Κυριάκου Μητσοτάκη (κατά μάνα κατά κύρη) 12) Ρουσόπουλου 13) Μαγγίνα 14) Λιάπη 15) Παυλίδη. Αυτή δεν είναι Κυβέρνηση, είναι ο Καραμάν-Αλή-Μπαμπάς και οι σαράντα (τουλάχιστον) κλέφτες.

Y.Γ :Τώρα που απαλλάχτηκε, θα τα κρατήσει άραγε τα λεφτά;

1-5-2009 Χριστόδουλος Ξηρός Φυλακές Κορυδαλλού Ειδική Πτέρυγα απομόνωσης.