Ένα αβέβαιο μέλλον

Ίσως είναι η ώρα να γράψω δυο αράδες για την ταυτότητα του blog αλλά και να ορίσω το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο αναφέρομαι.

Αν κάποιος ανατρέξει σε κείμενα που έχω γράψει παλαιότερα θα διαβάσει, λογοτεχνικά, χιουμοριστικά, σουρεαλλιστικά και πολιτικά κείμενα.

Στα κείμενα αυτού του Φεβρουαρίου όμως, το blog αρχίζει να αποκτά συγκεκριμένη ταυτότητα. Η πολιτική ήταν και θα είναι πάντα κάτι που με ενδιαφέρει προσωπικά, αλλά δεν είναι το αντικείμενό μου.

Οπότε, από αυτό τον Φεβρουάριο και στο μέλλον, εδώ θα διαβάζετε κείμενα για τη διαφήμιση, το maketing, τα νέα μέσα, τις τέχνες, την τεχνολογία και γενικώς τις νέες ιδέες που αναμορφώνουν τον πλανήτη. Καθώς όμως αυτά αφορούν τον άνθρωπο, τους πολίτες κάθε χώρας, ως πολίτης μιας "επαρχιακής" χώρας της Ευρωζώνης, δεν μπορώ να μην αφήνω αιχμές ή να μην προσπαθώ να παρακολουθώ την παγκόσμια πολιτική κατάσταση. Καλώς η κακώς η πολιτική γεωγραφία του πλανήτη ορίζει τις εξελίξεις και γι' αυτό την λαμβάνω υπόψη μου. Είναι το γενικότερο πλαίσιο.

Ας δούμε λοιπόν ποιο είναι αυτό. 

Η πολιτική και η οικονομική αβεβαιότητα που επικρατεί στον κόσμο βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο που έχουν γνωρίσει όσες γενιές είναι παραγωγικά δραστήριες και η κατάσταση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί καθώς η ύφεση συνεχίζεται και δεν υπάρχει πραγματική λύση γι’αυτήν.

Οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και βρίσκονται σε παρόμοια πίεση με αυτήν που είναι η Ελλάδα 2 χρόνια τώρα -η οποία πλέον αγωνίζεται να βγει από συνθήκες πτώχευσης.

Αυστηρά μέτρα λιτότητας που προκύπτουν από την κρίση, όπως περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων, έχουν προκαλέσει κοινωνικές αναταραχές καθώς και μια σειρά από διαδηλώσεις και ταραχές στην Ευρώπη.

Η αβεβαιότητα στις ΗΠΑ έχει κλιμακωθεί από την έναρξη της ύφεσης και κορυφώθηκε το 2011, στο αποκορύφωμα της κρίσης, όπου είχαμε και το ανώτατο όριο χρέους. Διάφορα κέντρα προειδοποιούν για την αβεβαιότητα και για τον επερχόμενο "δημοσιονομικό γκρεμό» που μπορεί να ξαναρίξουν τη χώρα στην ύφεση.

Η πολιτική αβεβαιότητα ήταν έντονη στις ΗΠΑ το 2012 στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές. Από την άλλη, η Γαλλία απέκτησε έναν νέο σοσιαλιστή πρόεδρο τον Μάιο, ενώ ξεκινούσε η νέα προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ ενώ η Κίνα μετέφερε την πολιτική εξουσία από το έναν πρόεδρο στον άλλο.

Στην Μέση Ανατολή συνεχίζεται η Αραβική Άνοιξη. Αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στις επιχειρηματικές δραστηριότητες στην περιοχή, με τις εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων να μειώνονται δραστικά -κατά σχεδόν 19% το 2010 και 16% το 2011.

Κοινωνική αναταραχή υπήρξε σε όλο τον κόσμο. Πολλές διαμαρτυρίες που ακολούθησαν θεωρήθηκε ότι εμπνεύστηκαν από την Αραβική Άνοιξη. Τον Οκτώβριο του 2011, οι κινήσεις "Occupy" και "Indignants" οδήγησαν σε διαμαρτυρίες σε 950 πόλεις και σε 82 χώρες.

Το Euromonitor International εκτιμά ότι η παγκόσμια αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ επιβραδύνθηκε στο 3,4% το 2012 και με σταδιακή αύξηση θα ανέλθει στο 4,6% το 2016. Ωστόσο, η ανάκαμψη θα είναι άνιση, με το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης να προέρχεται από τις αναδυόμενες αγορές.

Μια βασική συνέπεια της οικονομικής αβεβαιότητας υπήρξε η αύξηση της ανεργίας, καθώς οι επιχειρήσεις δεν είναι σε θέση ή δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν με πρόσληψη προσωπικού. Το γεγονός αυτό επηρεάζει τα έσοδα και βλάπτει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών, επηρεάζοντας έτσι επίπεδα της κατά κεφαλή δαπάνης.

Σε συνέχεια του προηγούμενου, σε περιόδους αβεβαιότητας, οι καταναλωτές εστιάζουν σε προϊόντα πρώτης ανάγκης και στις προσιτές τιμές έως ότου η οικονομική τους κατάσταση να είναι πιο ασφαλής. Οι εταιρείες που επιβιώνουν σε αυτή τη δύσκολη περίοδο είναι αυτές που μπορούν να προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες σε καλή ποιότητα και τιμή.

Σε αυτό το οικονομικοπολιτικό περιβάλλον θεωρώ ότι ουσιαστικές λύσεις μπορεί να δώσει η τεχνολογία, η επιστήμη. Και η επιχειρηματικότητα φυσικά. Όχι η πολιτική. Το μόνο που έχει μείνει στην πολιτική είναι να κάνει διαχείρηση των πόρων που έχει από τη φορολογία των επιχειρήσεων. Και σε αυτό πρέπει να είναι υπόλογη με τρόπο πολύ σκληρότερο από αυτόν που της επιβάλλει το μνημόνιο.

Το μέλλον είναι αβέβαιο.

Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι δεν είναι και διαγεγραμένο...