Όταν ήμουν μικρός, τις απόκριες, πάντα ντυνόμουν Ινδιάνος.
Ο φίλος μου ο Παναγιώτης ντυνόταν Μεξικάνος,
ο φίλος μου ο Νίκος ντυνόταν Kατάδικος.
Δεν ξέρω γιατί μου άρεσε να ντύνομαι Ινδιάνος... Αν και όλες οι ταινίες τους παρουσίαζαν ως τους κακούς της ιστορίας, ήμουν πάντα με το μέρος τους. Ήταν άγριοι, τα άλογά τους δεν είχαν σέλα, μιμούνταν φωνές πουλιών, ήταν ο φόβος και ο τρόμος των ''καμπόηδων''.
Επιπλέον, το μεγάλο μου μίσος στο σχολείο, ο μεγάλος αντίπαλος την ώρα του προαυλίου, ο Άγγελος, μια τάξη μεγαλύτερός μου και με τον οποίο πλακωνόμουν συνέχεια και συνήθως τις έτρωγα, τις απόκριες ντυνόταν καμπόης.
Μια χρονιά, απόκριες ήταν γιατί ήμασταν ντυμένοι με τις στολές, ο Άγγελος άρχισε πάλι τις απειλές και τους τσαμπουκάδες όπως έκανε σχεδόν κάθε μέρα. Εκείνη τη μέρα δεν την ξεχνάω. Ορμάω πάνω του και του ρίχνω τέτοιο βρομόξυλο που δεν με ενόχλησε ποτέ ξανά. Με ενόχλησε βέβαια το ξύλο που έφαγα από τον πατέρα μου γιατί ο δικός του πατέρας (μπάτσος), ήρθε σπίτι μας, έκανε παράπονα και ο δικός μου με τσάκισε.
Τα χρόνια πέρασαν, και τόσο με τον Άγγελο όσο και με όλα τα παιδιά από τότε χάθηκα. Όχι όμως και με τους φίλους μου. Οι Αποκριές είχαν γίνει κάτι σαν τυπικό για μας -εξακολουθούσαμε να ντυνόμαστε το ίδιο. Εγώ Ινδιάνος, ο Παναγιώτης Μεξικάνος, ο Νίκος Κατάδικος.
Σημειωτέον, εγώ κάνω ένα άγριο επάγγελμα, ο Παναγιώτης κάνει το ίδιο επάγγελμα αλλά όλως περιέργως είναι χαλαρός, ο Νίκος γυρίζει όλο τον κόσμο, είναι ορκισμένος εργένης, φαντάζομαι ότι έχει μανία με την ελευθερία. Του έχει βγει αντίδραση λέω γω.
Μία χρονιά κανονίζουμε να πάμε σε ένα πάρτι στο Βερολίνο όπου βρίσκεται εκείνη την εποχή ο Νίκος. Δεν είναι απόκριες, αλλά προϋπόθεση για να μπεις στο συγκεκριμένο club είναι να ντυθείς αποκριάτικα σε μια πιο kinky εκδοχή.
Εμείς τα γνωστά. Ινδιάνος, Μεξικάνος, Κατάδικος.
Δεν περιμένουμε στην πόρτα γιατί ο Νίκος ξέρει τους πάντες, μπαίνουμε μέσα, κόσμος, χαμός, super party!
Ξαφνικά μέσα στο πλήθος, βλέπω τον Άγγελο.
ΕΙΝΑΙ ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΚΑΜΠΟΗΣ!
Παθαίνω. Το λέω στους άλλους, τρελαίνονται. Γέλια.
Ο Άγγελος δεν έχει καμία σχέση με τον τραμπούκο που θυμόμουν. Φοράει μαύρο δερμάτινο κολλητό(!) παντελόνι, δερμάτινο πουκάμισο(!), λευκό καπέλο, τα πιστόλια του, μπότες, είναι ψηλός, ομολογουμένως εντυπωσιακή παρουσία. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει όμως, είναι η γυναίκα δίπλα του. Μιλάμε για μία Θ Ε Α! Βασικά χάρη σε αυτήν τον πρόσεξα. Πολύ ψηλή, μελαχρινή, λευκή επιδερμίδα, πράσινα μάτια, ιδανικές αναλογίες, μοντέλο μάλλον το party είναι ενός σχεδιαστή ή κάτι τέτοιο. Είναι ντυμένη cowgirl, επίσης. Φοράει κόκκινο δερμάτινο γιλέκο, το παντελόνι το έχει ξεχάσει σπίτι μάλλον, φοράει μόνο ένα δερμάτινο σορτσάκι, μπότες, όλα κόκκινα, κρατάει μαύρο μαστίγιο στο χέρι.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτοί οι δύο είναι ζευγάρι, άλλωστε έχουν ντυθεί το ίδιο, και ομολογώ ότι έχω σκάσει από τη ζήλια μου γιατί ο Άγγελος είναι με μια γυναίκα που είναι άγγελος. Τον μπαγάσα... Η αλήθεια είναι ότι και ο Άγγελος πάντα ήταν ωραίο παιδί. Τον έστελνε ο πατέρας του καράτε από μικρό οπότε φαντάζεστε σωματική διάπλαση, ήταν ψηλός, ξανθός, γαλάζια μάτια, όλα αυτά με τα οποία ψαρώνουν οι γκόμενες.
Τέλος πάντων, δεν ήθελα να του μιλήσω, το "μίσος" από παλιά βλέπετε, η δικαιολογία μου στους φίλους μου ήταν πως δεν ήθελα να περάσω από όλο αυτόν τον κόσμο προκειμένου να φτάσω στην απέναντι μεριά του club, θα τον χαιρετούσα αργότερα.
Να μην μακρηγορώ, τις μεγάλες ώρες ο Άγγελος φαίνεται να είναι στο τσακίρ κέφι, οπότε πέφτει στα τέσσερα(!). Η φίλη του, του περνάει το μαστίγιο στο λαιμό και τον καβαλάει. Ο Άγγελος την πάει βόλτα. Παραξενεύομαι. Λίγη ώρα αργότερα ο κόσμος έχει φύγει, έχουν μείνει όσοι θα το τραβήξουν μέχρι το πρωί. Πλησιάζω να χαιρετήσω τον Άγγελο. Ο Παναγιώτης και ο Νίκος τον έχουν χαιρετήσει πιο νωρίς, ξέρει ότι είμαι στο πάρτι, και με το που με βλέπει, αγκαλιές και φιλιά.
Αφού μιλάμε λίγο και με συστήνει στην Γιουγκοσλάβα φίλη του -όχι φιλενάδα του, το διευκρινίζει-, λίγο από το αξάν, λίγο από τις κινήσεις του, καταλαβαίνω...
Ο Άγγελος είναι γκέι.
Ο ''Καμπόης'' είναι γκέι!
Τελικά την παράσταση έκλεψε το φλερτ ανάμεσα στη φίλη του Άγγελου και στον Νίκο. Άλλωστε, είναι γνωστή η έλξη που δημιουργείται ανάμεσα στις απανταχού Γιουγκοσλάβες cowgirl και τους περιπλανώμενους παγκόσμιους κατάδικους…
18 Ιαν 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή