13 Φεβ 2012

Ας το πάρουμε από την αρχή...


Έχω έναν χρόνο να γράψω εδώ.
Από τότε που άρχισε η κρίση δεν γράφω. Διαβάζω.
Αποφάσισα να ποστάρω γιατί χθες έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση έως τώρα (για 1.000.000 άνθρωποι κάνει λόγο ο Πιτσιρίκος και όντως κάπου τόσοι ήταν) και βλέποντας όλο αυτό το πλήθος στους δρόμους έχω να πω το εξής:
Δεν καταλαβαίνω.

Όλοι όσοι κατεβήκαμε χθες στο Σύνταγμα τι θέλουμε;
Κατηγορούμε την Τρόικα, είμαστε ενάντια στο µνηµόνιο, αλλά δεχόμαστε να ζούμε µε δανεικά λεφτά.

Δεν θέλουμε µέτρα, δεν θέλουμε περικοπές, δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτα. Ναι, αλλά πώς θα γίνει αυτό χωρίς δανεικά;
Σ’ αυτό το απλό ερώτηµα ποιος θα απαντήσει;

Φίλε μου το Μνηµόνιο έφερε την ύφεση; Όχι, το αντίθετο έγινε.
Η τρόικα ήρθε να σου ζητήσει λεφτά;
Όχι εσύ πήγες για δανεικά για να συνεχίσεις να ζεις μπαίνοντας μέσα 5 δις κάθε χρόνο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σου κόβει το μισθό;
Όχι, το κράτος το κάνει για να μπορεί να δίνει μίζες, να βολεύει, να πληρώνει τους μισθούς των γαλάζιων και των πράσινων παιδιών, να μπορεί να ταϊζει τους λογαριασμούς στην Ελβετία.

Όλοι όσοι ήταν χθες στο Σύνταγμα θέλουν να αλλάξουμε; Μακάρι, αλλά έχω την εντύπωση πως όχι. Έχω την εντύπωση πως αυτό που τους πειράζει τους περισσότερους είναι απλά η μείωση του μισθού τους. Δηλαδή θέλουν να μείνουμε όπως είμαστε. Δεν θέλουν να δεχθούν ότι αφού χρεοκοπήσαµε, η κρίση είναι αναπόφευκτη.

Κι επίσης δεν καταλαβαινουν ότι η διάρκεια της δεν είναι. Αν είχαμε κάνει από τη πρώτη στιγμή αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, ό,τι χρειάζεται, τώρα θα είχαμε αρχίσει να παίρνουμε τα πάνω μας. Όμως όχι. Καθόμαστε και συζητάμε 2 χρόνια αν θα μπορώ να βρίσκω Ασπιρίνες στο supermarket ή αν θα απελευθερωθoύν τα επαγγέλματα ενώ η χώρα βουλιάζει. Κανένα σχέδιο, καµία συνεννόηση, καµία συναίνεση τίποτα.
Απλά, φίλε μου, ο καθένας τον εαυτούλη του.

Φίλε δεν ζητάει η Τρόικα µειώσεις µισθών και περικοπές των συντάξεων. Εµείς δεν έχουµε να τα πληρώσουµε. Της ζητάμε λεφτά λοιπόν κι αυτή γυρνάει και μας λέει "Ξέρεις δεν μου περισσεύουν, πάρε αυτά αλλά θα πρεπει να κάνεις αυτό κι αυτό για να τα φέρεις βόλτα πέρα μόνος σου". Και τι απαντάμε εμείς; Κατεβαίνουμε στους δρόμους.

Κατεβαίνουμε στους δρόμους για λάθος λόγο φίλε μου. Γιατί δεν φταίει η τρόικα. Φταίει ο Έλληνας Πολιτικός που δεν παίρνει μετρα. Που ακόμα ζητάει μίζα για να "προωθήσει" την αιτηση για επιχορήγηση από το ΕΣΠΑ. Που ακόμα υπόσχεται θέση στο δημόσιο. Που ακόμα προσλαμβάνει δημοσίους υπαλλήλους. Που οδήγησε τη χώρα στο γκρεμό και τώρα δήθεν έσωσε το δώρο Χριστουγέννων.

Όταν λοιπόν δεν μπουκάρεις στη Βουλή και κάθεσαι να βλέπεις τους Όποιους να καίνε την Αθήνα, τότε έχεις κατέβει για λάθος λόγο φίλε μου στο δρόμο. Ή μάλλον, πριν να κατέβεις δεν έχεις σκεφτεί καθόλου για ποιο λόγο πρπεπει να κατέβεις.

Στο ένα εκατομμύριο της χθεσινής διαδήλωσης δεν βλέπω έναν λαό ενωμένο για να αλλάξει τη χώρα. Βλέπω ένα εκατομμύριο "εγώ", καθένα με τα δικά του μικροσυμφεροντάκια να προασπίσει. Ο πάτος του βαρελιού είναι πολύ μακριά ακόμα γιατί πριν να αλλάξει η χώρα πρέπει πρωτα ο καθένας να αλλάξει τον εαυτό του.


Κι αν πρέπει να αρχίσουμε από κάπου είναι όντως το Σύνταγμα. Όχι όμως η πλατεία. Πρέπει να αλλάξουμε το Σύνταγμα, να κλείσουμε τα παραθυράκια, να αποκτήσουμε Δίκαιο, ανεξάρτητη δικαιοσύνη.

Όλα από την αρχή.