27 Μαρ 2013

Introducing Graph Search aka facebook strikes back.


Η Google τον Ιούνιο του 2011 λάνσαρε το Google+, με σκοπό να πάρει μερίδιο από το facebook. Δύο χρόνια αργότερα έρχεται η απάντηση του facebook με τη δημιουργία του Graph Search μιας εξελιγμένης μηχανής αναζήτησης. Γιατί το Graph Search που ετοιμάζεται να λανσάρει το Facebook φημολογέιται ότι θα εκτοπίσει το Google Search;  Γιατί δεν θα εμφανίζονται μόνο τα αποτελέσματα που ψάχνουμε αλλά και αυτά που μας αρέσουν.

Πάρτε το facebook και ενώστε το με το search. Τι μας δίνει; Μια επανάσταση στον τρόπο που κάνουμε ερωτήσεις και βρίσκουμε απαντήσεις από το μεγαλύτερο social media του κόσμου. Η μηχανή αναζήτησης πάνω στην οποία δουλεύει το Facebook τους τελευταίους 18 μήνες, γνωστή ως Graph search, θα επιτρέπει στον χρήστη να έχει μια μοναδική, εξατομικευμένη εμπειρία αναζήτησης αφού δεν θα λαμβάνει υπόψη του μόνο αυτό που ψάχνει, αλλά και ό,τι του αρέσει, ποιοι είναι οι φίλοι του, τι έχει κάνει share κ.ά.

Με άλλα λόγια η search machine του facebook θα εκμεταλεύεται τις πληροφορίες που έχει συλλέξει για τον καθένα μας προκειμένου να διαφοροποιηθεί σημαντικά από την αντίστοιχη μηχανή που προσφέρει το Google. Η νέα προσέγγιση του search από το facebook θεωρείται ότι μπορεί να προσφέρει πρωτόγνωρη ακρίβεια, μεγαλύτερη αξία και μοναδική σημασία στα αποτελέσματα που θα λαμβάνει ο χρήστης -ειδικά στις περιπτώσεις που οι καταναλωτές κάνουν όλο και περισσότερες local αναζητήσεις με τη χρήση των κινητών συσκευών τους, τομέας όπου η Google θεωρείται ότι χωλαίνει.

Ας το πιάσουμε από την αρχή όμως.
Είναι γνωστό ότι το facebook ξεκίνησε να εκμεταλεύεται τις πληροφορίες που αντλεί από την καθημερινή δραστηριότητα του χρήστη για να αναπτύξει μια βαθύτερη στόχευση των διαφημίσεών του ενσωματώνοντας τα δεδομένα στα εργαλεία ad-targeting που ανέπτυξε με τη Microsoft. Όμως, από ό,τι φαίνεται, στη συνέχεια το πήγαν πολύ πιο μακριά από αυτό: facebook και Microsoft συνεργάστηκαν στη δημιουργία του νέου εργαλείου αναζήτησης, που επιτρέπει στο facebook να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία του για να πουλάει search ads και η Microsoft (η οποία επένδυσε στο Facebook πριν από έξι χρόνια) για να εμπλουτίσει τα δεδομένα της χάρη στην πρόσβαση που της δίνουν τα social data του facebook.

Με την τεχνογνωσία που άντλησε από τη Microsoft, το facebook σήμερα έχει πρόσβαση σε πολλά από τα δεδομένα που απογείωναν τα κέρδη της Google πριν κάποια χρόνια: ξέρει τι προτίθεται να κάνει ή να αγοράσει ένας καταναλωτής, άρα ξέρει τι διαφήμιση να του εμφανίσει. Σε αυτό που το facebook υπολείπεται της Google όμως είναι ότι, παρά το γεγονός ότι ο μέσος χρήστης μπαίνει στο facebook κάθε μέρα, δεν είναι εκεί συνέχεια. Ακόμα κι όταν μπαίνει σε αυτό θέλει να κάνει συγκεκριμένα πράγματα: να ποστάρει, να τσατάρει, να δει τι πόσταραν οι φίλοι του. Στο facebook συνειδητοποίησαν πως η περιήγηση ξεκινάει από την οθόνη του search οπότε ειναι λογικό να σκέφτηκαν ότι πρέπει να φέρουν το facebook πιο κοντά στο χρήστη και να μην περιμένουν τον χρήστη να πάει σε αυτό -η γνωστή παροιμία με το βουνό και τον Μωάμεθ. Kαι κάπου εκεί φαντάζομαι ότι θα γεννήθηκε η ιδέα του facebook graph search.

Με το λανσάρισμα του Social Graph, όσοι θέλουν να ψάξουν εκτός του Facebook θα βλέπουν τα αποτελέσματα της αναζήτησής τους στο Bing, μαζί με επιπλέον πληροφορίες (π.χ. facebook pages) που αφορούν την αναζήτησή τους. Με την πάροδο του χρόνου περιμένουμε το Facebook να μπει ως default επιλογή στη σελίδα του Google search τόσο στo desktop όσο και στο mobile search και μάλιστα να το προτιμούν οι χρήστες, ιδιαίτερα σε local ή lifestyle αναζητήσεις (εστιατόρια, προϊόντα, υπηρεσίες, και τι να κάνoυν σε μια πόλη). Καθώς όλο και περισσότεροι καταναλωτές θα χρησιμοποιούν το Graph Search, το Facebook θα γίνει o κύριος ανταγωνιστής της Google. Φυσικά, απώτερος σκοπός είναι τα δολάρια που κόβει η αναζήτηση του Google σήμερα, να αρχίσει να τα κόβει η νέα μηχανή του Facebook γιατί θα προσφέρει καλύτερο προϊόν.

Θα το κάνει όμως;
Το γεγονός ότι θα αποτελεί ένα διαφορετικό είδος αναζήτησης -που θα οδηγεί σε σελίδες αποτελεσμάτων που διαθέτουν ακριβείς απαντήσεις και όχι links- θα παράγει νέα αποτελέσματα που, απλά, δεν παράγουν άλλες μηχανές. Θα είναι καλύτερα; Μένει να το δόυμε. Υποστηρίζεται ότι οι χρήστες θα ψάχνουν για πρόσωπα ή πληροφορίες έχοντας στη διάθεσή τους ένα εργαλείο αναζήτησης που θα είναι καλύτερα ενημερωμένο σε τοπικό και προσωπικό επίπεδο και αυτή η ενημέρωση θα προέρχεται από τους ίδιους τους χρήστες.
Θα βλέπουν, για παράδειγμα, ποιος ξέρει ποιον. Στα πλαίσια μιας αναζήτησης για παράδειγμα ο χρήστης φτάνει καταλήγει σε ένα άρθρο του Νεοκλή Δελέγκου. Ο χρήστης θα μπορούσε -θεωρητικά- να ψάξει και να βρει ποιος από τους φίλους των φίλων του ξέρει τον Νεοκλή Δελέγκο, κάτι που έως σήμερα προσφέρουν επί πληρωμή συγκεκριμένες πλατφόρμες δικτύωσης, π.χ. το LinkedIn.

Οφέλη επίσης θα καρπωθεί και η Microsoft, καθώς, όσο περισσότεροι διαφημιστές συρρέουν στο Bing-powered facebook graph search, τόσο υπονομεύουν την περαιτέρω κυριαρχία της Google, ανοίγοντας ένα ανταγωνιστικό τοπίο που φαινόταν ότι έχει κλείσει. Πλέον η Microsoft θα ενισχύσει δραματικά την κοινωνική δίασταση των αποτελεσμάτων αναζήτησης συνδύαζοντας τις δυνατότητες αναζήτησης της Google και τη δύναμη του περιεχομένου του Facebook. Πλέον τα αποτελέσματα δεν θα προκύπτουν από μια  χαοτική αναζήτηση σε όλο το δίκτυο, αλλά θα είναι προσαρμοσμένα, με βάση ποιους γνωρίζει ο χρήστης και τι αρέσει σε αυτόν και τους φίλους του.
Αυτή η εξέλιξη θέτει τις προυποθέσεις ώστε μέσα στα επόμενα τρία με πέντε χρόνια, να είναι το facebook ένας ισχυρός Νο2 στην αναζήτηση. Τελικά, το Facebook φιλοδοξεί να αντικαταστήσει το Google. Μια τέτοια αλλαγή θα οδηγούσε σε μαζικές αλλαγές στον όγκο αναζήτησης, τα έσοδα και την αξία του Graph search για τους καταναλωτές και τις εταιρείες.

Εννοείται ότι αυτή η νέα εξέλιξη θα ταρακουνήσει δυνατά την Google -αν λειτουργήσει όπως υπόσχεται το facebook. Το μεγάλο ερώτημα σε αυτή την περίπτωση θα ήταν ποιο είναι το μέλλον της ίδιας της Google. Το Google+ εξελίσσεται αλλά θα φτάσει ποτέ τα μεγέθη του Facebook; Κι αντίστροφα, το Graph search προβάλλει ως το επόμενο big thing.

Θα είναι;

22 Μαρ 2013

Η πιο αστεία viral campaign της χρονιάς από το AdAge.


Τα Viral Video Awards που οργανώνει το AdAge Digital έρχονται τον επόμενο μήνα αλλά φέτος το AdAge δίνουν μια νέα δυνατότητα στους αναγνώστες του: μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς πιο θα αναδειχθεί το πιο αστείο.

Έχει επιλέξει 6 από τα πιο αστεία viral της τελευταίας χρονιάς και μας καλεί να ψηφίσουμε εδώ.

Τα βίντεο που έχουν επιλεχθεί είναι:

"Double Impact"
Liquid Plumr 
Agency:
 DDB San Francisco



"Uncle Drew"
Pepsi Max
Agency: Davie Brown Entertainment



"Secrets Revealed by Smartwater"
Smartwater
Agency: AR New York



"It's Not Complicated"
AT&T
Agency: BBDO Atlanta

(Το video δεν βρέθηκε, μπορείτε όμως να το δείτε στο AdAge μέσω του link που έχω πιο πάνω.)


"Paper is Necessary"
Le Trefle
Agency: Leo Burnett, Paris


"Muscle Music"
Old Spice
Agency: 
Wieden & Kennedy, Portland


"Dumb Ways to Die"
Melbourne Metro Trains
Agency: 
McCann Melbourne


 Enjoy!

21 Μαρ 2013

Planning our future.


Τα ρομπότ, τα νέα λογισμικά και οι smart συσκευές κάνουν τη νέα βιομηχανική επανάσταση.

Οι smart συσκευές και τα ρομπότ διαμορφώνουν νέες σχέσεις στην κοινωνία. Ειδικότερα στο θέμα της εργασίας, καταλαμβάνουν τις θέσεις που έχουν επαναλαμβανόμενες ενέργειες. Όλοι μας έχουμε μείνει σε ένα ξενοδοχείο που έχουν μια μηχανή ως ρεσεψιονίστ. Βλέπουμε μηχανές να αναλαμβάνουν χρέη banking assistant ή ακόμη και δεσμοφύλακα. Πέρα από αυτό, η τεχνολογία επιτρέπει στους ερασιτέχνες να παράγουν έργο που κάποτε έκαναν οι επαγγελματίες. Αυτό βέβαια σημαίνει τεράστια απώλεια θέσεων εργασίας. Ωστόσο, το επόμενο κύμα ανάπτυξης τέτοιων μηχανών θα δημιουργήσει νέες μορφές απασχόλησης. Η πρόκληση θα είναι να εξασφαλιστεί το εργατικό δυναμικό που θα είναι έτοιμο και εξειδικευμένο.

Τα κακά νέα.
Η Earthbound Farms στην Καλιφόρνια διαθέτει ρομπότικούς βραχίονες που συλλέγουν και τοποθετούν τα βιολογικά μαρούλια που παράγει στα δοχεία τους. Κάνουν τη δουλειά τόσο γρήγορα, που το έργο που παράγει κάθε ρομπότ υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί στην εργασία ενός έως πέντε εργατών. Στο C&S 168 ρομπότ μεγέθους go-carts τρέχουν γύρω από μια αποθήκη με 25 μίλια ανά ώρα, μέσω ασύρματης επικοινωνίας με έναν κεντρικό υπολογιστή. Πηγαίνουν στον προορισμό τους, συλλέγουν το προϊόν και στη συνέχεια πηγαίνουν σε έναν κεντρικό αγωγό όπου συγκεντρώνονται όλα μαζί. Ο κεντρικός υπολογιστής μπορεί να συσκευάσει και να τοποθετήσει τα προϊόντα με την ακριβή σειρά που πρέπει να έχουν πάνω στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Χάρη στα γραπτά μηνύματα, τα e-mail και τα application για smartphone, το Bureau of Labor Statistics εκτιμά ότι 181.800 εργαζόμενοι στην ταχυδρομική υπηρεσία των ΗΠΑ θα χάσουν τη δουλειά τους μεταξύ 2010 και 2020 –πρόκειται για το 28% του συνόλου (Sources: Smartplanet and Money MSN). Για μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση στο TEDx σχετικά με το πώς η τεχνολογία και τα ρομπότ επηρεάζουν τη ζωή μας κάντε κλικ εδώ.

Τα καλά νέα.
Η έκθεση “Positive Impact of Industrial Robots on Employment” του International Federation of Robotics αναλύει γιατί δεν είναι αρνητικό οι επιχειρήσεις να επιλέγουν τις λύσεις που προσφέρει η ρομποτική. Σε 7 βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων της ρομποτικής,  των τροφίμων και ποτών, της βιομηχανίας χημικών, φαρμακευτικών και πλαστικών, στα χυτήρια, στην βιομηχανία ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών και τέλος στην αυτοκινητοβιομηχανία, ο συνολικός αριθμός των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν χάρη στη χρήση ρομποτικής είναι 8 με 10 εκατομμύρια. Εκτιμάται ότι 700.000 - 1 εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν από τα ρομπότ μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Παραδείγματα των επιχειρήσεων όπου τα ρομπότ έχουν σώσει θέσεις εργασίας είναι Odense Steel Shipyard στη Δανία και η Marlin Steel στις ΗΠΑ.

Οι επιχειρήσεις στρέφονται όλο και περισσότερο προς τις έξυπνες μηχανές κατά την πρόσληψη νέου προσωπικού. Η ανθρώπινη κρίση έχει αρχίσει να αντικαθιστάται από αλγοριθμικά λογισμικά προκειμένου να είναι πιο ακριβή και αντικειμενικά τα κριτήρια στις διαδικασίες πρόσληψης. Τετοιου είδους λογισμικά χρησιμοποιούνται από μεγάλες και μικρές εταιρείες αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Δείτε κάποια παραδείγματα:

Η Xerox χρησιμοποιεί λογισμικό για να επιλέξει τους ανθρώπους για τα τηλεφωνικά της κέντρα. Η Bon-Ton Inc. τους προσωρινούς υπαλλήλους για τα καταστήματά της και τα κέντρα διανομής, τους επιλέγει αυτοματοποιημένα. Η εταιρεία διαχείρισης απορριμμάτων Richfield Management LLC  χρησιμοποιεί λογισμικό το οποίο κάνει εξονυχιστικό έλεγχο των υποψηφίων ώστε να μην επιλέγονται άτομα που είναι απρόσεκτα και θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν ένα εργατικό ατύχημα. Επιπλέον, οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας πιστεύουν στην τεχνολογία. Πρόσφατα η IBM κατέβαλε 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια στην Kenexa Corp. η οποία χρησιμοποιεί την ανάλυση των δεδομένων για να βοηθήσει τις εταιρείες να προσλαμβάνουν και να διατηρούν τους εργαζομένους. Η Oracle αγόρασε το σύστημα εντοπισμού αιτήσεων εργασίας  Taleo στην τιμή των 1.900.000.000 δολαρίων και η SAP έχει αγοράσει το σύστημα SuccessFactors, το οποίο ειδικεύεται στην παρακολούθηση των επιδόσεων, προσλήψεων και αποζημιώσεων, για 3.400.000.000 δολάρια. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι δαπάνες για λογισμικό διαχείρισης ταλέντων ανήλθε σε 3,8 δισεκατομμύρια το 2011, υψηλότερο κατά 15% από το 2010, σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών Gartner. (Πηγές: Singularity Hub και WSJ).


Η αλλαγή που πρέπει να γίνει στην εκπαίδευση.
Παρότι οι τεχνολογίες έχουν ανατρέψει κατά πολύ την ζωή μας τις δυο τελευταίες δεκαετίες, εμείς συνεχίζουμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας στα πρότυπα του 20ο αιώνα. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρόοδος στην πληροφορική και την τεχνολογία αλλάζει τον ρόλο του δασκάλου του 21ου αιώνα. Αντί να είναι ο δάσκαλος γνωρίζουμε, ο δάσκαλος θα γίνει ένας οδηγός, ένας προπονητής και ένας εκπαιδευτικός που πρέπει να βοηθάει τους μαθητές να μάθουν στο δικό τους ρυθμό. Ο υπολογιστής ή η smart συσκευή γίνεται το βιβλίο, η συσκευή της έρευνας, η προηγμένη αριθμομηχανή, ο επεξεργαστής κειμένου και η πύλη στον κόσμο των πληροφοριών. Δείτε τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση σε εικονοποίηση του Michell Zappa στο Envisioningtech


Και τι μας νοιάζουν όλα αυτά;

Τέτοιου είδους λογισμικά και μηχανές δίνουν νέα πνοή σε μια κοινωνία που δεν είναι ικανή να δει ξεκάθαρα το μέλλον της. Πολλές φορές δεν χρειάζεται όραμα για να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες, να αποκτήσουμε νέες δυνατότητες. Πολλές φορές το όραμα προκύπτει από τα νέα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας να χρησιμοποιήσουμε.


Αρκεί να μπορούμε να δούμε και να ακούσουμε.
Είναι η απαραίτητη συνθήκη για να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε το μέλλον μας.

About leadership


Listen, listen and yes listen some more.
A good leader never stops listening.

And at it’s essence the ability to trust your team to do a good job. Engage them in meaningful projects, leverage their strengths and developed their weakness; yet not as such, but as an opportunity for the future.

Make the time to mentor those who are willing or open to it.

Never micromanage, because it defies the purpose of having a team and it’s not effective. Use positive reinforcement in a meaningful way. Treat your team with respect and though they may or may not like you, they will see you as a leader.

Always learn from your team, and be humble about it.

On the other hand, unfortunately, most of the leaders is taking care of the people who make them look good.

8 Μαρ 2013

House of Cards: άλλο ένα πρόσωπο του filtering


Όποιος έχει παρακολουθήσει το "House of Cards" του online τηλεοπτικού δικτύου Netflix είναι δύσκολο να μην αισθανθει ότι είναι κάτι πολύ παραπάνω από ακόμα μια σειρά. Για την ακρίβεια, πρόκειται για την πιο τολμηρή κίνηση στην 15 χρονη ιστορία του καναλιού και η οποία, όπως όλα δείχνουν, αλλάζει αρκετά τους συσχετισμούς στο μέσο.

Πριν δούμε πιο λεπτομερώς την περίπτωση "House of Cards" ας ρίξουμε μια ματιά στο NetFlix.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο τηλεοπτικό δίκτυο στο Internet. Οι αριθμοί μιλάνε: περισσότερα από 33 εκατομμύρια μέλη σε 40 χώρες, 1 δισεκατομμύριο ώρες τηλεοπτικών εκπομπών και ταινιών ανά μήνα. Με χρέωση ανά μήνα, τα μέλη του Netflix μπορούν να παρακολουθήσουν όσο θέλουν, οποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε. Οι εκπομπές παίζουν με το πάτημα του play, σταματάνε με την παύση και συνεχίζουν όποια στιγμή θέλει ο θεατής, και όλα αυτά χωρίς διαφημίσεις ή δεσμεύσεις. Με άλλα λόγια τηλεόραση on-demand.

Στην περίπτωση του "House of Cards", το ΝetFlix έκανε μια επένδυση 100 εκατομμυριων για την παραγωγή 13 επεισοδίων ενός πολιτικού θρίλερ με παραγωγούς τους Kevin Spacey, David Fincher και Beau Willimon. Ο Kevin Spacey είναι και ο πρωταγωνιστής της σειράς στο ρόλο του Frank Underwood, ενός αριβίστα πολιτικού. Ομολογουμένως η σειρά έχει ένα καταπληκτικό σενάριο, εκπληκτική σκηνοθεσία με τον Kevin Spacey να λέει τις σκέψεις του στον θεατή και ένα εντυπωσιακό cast με την Robin Wright στον πρώτο γυναικείο ρόλο. Τις πραγματικές καινοτομίες της σειράς όμως, δεν τις βλέπουμε στην οθόνη.
 
Είναι η πρώτη σειρά που παρακάμπτει εντελώς τη συνήθη οδό με την οποία βλέπουμε σειρές, δηλαδή το τηλεοπτικό κατεστημένο, βλέπε τηλεοπτικά δίκτυα. Είναι η πρώτη σειρά που βγάζει στο διαδίκτυο μια ολόκληρη σαιζόν 13 επεισοδίων μέσα σε μια μέρα. Και τέλος, είναι η πρώτη σειρά η οποία σχεδιάστηκε από το σενάριο, το casting και την σκηνοθεσία με τη βοήθεια αλγοριθμικών δεδομένων (filtering).

Αρκετές πρωτιές για την πρώτη σειρά του δικτύου, δε νομίζετε;
Ας δούμε τι σημαίνουν.

Πολύς λόγος έχει γίνει για την απόφαση του NetFlix να ανεβάσει online όλη τη σαιζόν, με τη μία. Μεταξύ μας, αυτό δεν είναι τρομερό. Κανείς δεν θέλει πλέον να στήνεται στην τηλεόραση για να παρακολουθήσει το καινούργιο επεισόδιο. Οι θεατές θέλουν να βλέπουν τις αγαπημένες τους εκπομπές όποτε αυτοί μπορούν, σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα. Έχω συναδέλφους που δεν ξεκινούν να βλέπουν μια σειρά πριν ολοκληρωθεί, γιατί, απλά, δεν θέλουν να περιμένουν πότε θα βγει το επόμενο επεισόδιο. Το NetFlix ήρθε και απάντησε σε μια αληθινή ανάγκη. Και ήταν το πρώτο που το έκανε. Και βέβαια από αυτό φαίνεται ότι, στο μέλλον, είναι αναπόφευκτο οι on-demand εκπομπές να επισκιάσουν τις εβδομαδιαία προγραμματισμένες μεταδόσεις.


Η μεγαλύτερη καινοτομία όμως του NetFlix βρίσκεται σε αρκετά άρθρα σχετικά με τους λόγους για τους οποίους το NetFlix αποφάσισε να επενδύσει στο συγκεκριμένο casting, στους συγκεκριμένους παραγωγούς και στο συγκεκριμένο σενάριο -και όχι σε ένα σενάριο π.χ. για zombie. Όπως γράφεται, επέλεξε το "House of Cards" με βάση τις συνήθειες των 33 εκατομυρίων τηλεθεατών που έχει, μέσω των οποίων γνώριζε πόσοι παρακολουθούν ταινίες με τον Kevin Spacey, πόσο αρέσει ο σκηνοθέτης David Fincher και, μέσω ενός συστήματος tagging και recommentation, πόσο αρέσουν τα πολιτικά θρίλερ. Με άλλα λόγια, το κανάλι ανέλυσε τα δεδομένα του και κατέληξε στο τι θα μπορούσε να γίνει το απόλυτο hit.

Στο άρθρο "Giving Viewers What They Want" του David Carr ο Jonathan Friedland, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας λέει: "Επειδή έχουμε μια άμεση σχέση με τους καταναλωτές, γνωρίζουμε αυτό θέλουν να παρακολουθήσουν και αυτό μας βοήθα να ξέρουμε πόσο μεγάλο θα είναι το ενδιαφέρον για μια συγκεκριμένη σειρά. Νοιώσαμε σίγουροι ότι το "House of Cards" θα άρεσε στο κοινό."
Οι ευρύτερες συνέπειες είναι εμφανείς όσο ο Carr το αναλύει περισσότερο. Τα δεδομένα του NetFlix δείχνουν ότι οι συνήθειες των τηλεθεατών έχουν αλλαξει τουλάχιστον 10 φορές από την εποχή της ενοικίασης DVD έως την εποχή του web streaming. Οι εταιρείες όπως το NetFlix, το Google και το Amazon που συλλέγουν πληροφορίες για τις τηλεοπτικές μας συνήθειες, είναι λογικό να αρχίσουν να αναδεικνύονται ως οι βασικές δυνάμεις στην παραγωγή τηλεοπτικών προϊόντων, κι επιπλέον, να αρχίσουν να κατευθύνουν τις δημιουργικές επιλογές των σκηνοθετών και σεναριογράφων.

Άραγε πλησιάζει η μέρα που θα γράφονται σενάρια για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις που θα προκύπτουν από τα νούμερα των εταιριών media streaming; Θα μπορούσαν οι αλγόριθμοι να δίνουν κατεύθυνση στους συγγραφείς για το σενάριο που πρέπει να γραφεί ώστε να προσελκύσει το φιλοθεάμον κοινό; 


Για το filtering έχω πει τη άποψή μου πριν ένα μήνα στο post Like&Share versus Filtering, και η περίπτωση του "House of Cards" έρχεται να την επιβεβαιώσει, παρά την επιτυχία της σειράς που, ομολογουμένως, την αξίζει και με το παραπάνω.

Η αλήθεια είναι ότι τα πραγματα δεν είναι τόσο δραματικά. Ναι μεν σε επίπεδο διαφήμισης ή ενημέρωσης, η βελτιστοποίηση της αναζήτησης που ξεκίνησε η Google έχει επηρεάσει το περιεχόμενο, όμως οι αλγόριθμοι δεν κυβερνάνε τον κόσμο. Δεδομένης της περίπτωσης που μόλις διαβάσατε όμως, είμαι σίγουρος ότι θα αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερες τηλεοπτικές εκπομπές που θα είναι σχεδιασμένες να μας αρέσουν. Άλλωστε το επιβεβαιώνουν τα δελτία τύπου: το Amazon έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα επενδύσει στην παραγωγή ταινιών και σειρών για να ανταγωνιστεί το NetFlix. Το ίδιο και η Microsoft. Τέλος, το NetFlix απέκτησε πρόσφατα τα δικαιώματα της σειράς Arrested Development.

Αυτό που μένει είναι να... δούμε.

7 Μαρ 2013

Ένα αβέβαιο μέλλον


Ίσως είναι η ώρα να γράψω δυο αράδες για την ταυτότητα του blog αλλά και να ορίσω το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο αναφέρομαι.

Αν κάποιος ανατρέξει σε κείμενα που έχω γράψει παλαιότερα θα διαβάσει, λογοτεχνικά, χιουμοριστικά, σουρεαλλιστικά και πολιτικά κείμενα.

Στα κείμενα αυτού του Φεβρουαρίου όμως, το blog αρχίζει να αποκτά συγκεκριμένη ταυτότητα. Η πολιτική ήταν και θα είναι πάντα κάτι που με ενδιαφέρει προσωπικά, αλλά δεν είναι το αντικείμενό μου.

Οπότε, από αυτό τον Φεβρουάριο και στο μέλλον, εδώ θα διαβάζετε κείμενα για τη διαφήμιση, το maketing, τα νέα μέσα, τις τέχνες, την τεχνολογία και γενικώς τις νέες ιδέες που αναμορφώνουν τον πλανήτη. Καθώς όμως αυτά αφορούν τον άνθρωπο, τους πολίτες κάθε χώρας, ως πολίτης μιας "επαρχιακής" χώρας της Ευρωζώνης, δεν μπορώ να μην αφήνω αιχμές ή να μην προσπαθώ να παρακολουθώ την παγκόσμια πολιτική κατάσταση. Καλώς η κακώς η πολιτική γεωγραφία του πλανήτη ορίζει τις εξελίξεις και γι' αυτό την λαμβάνω υπόψη μου. Είναι το γενικότερο πλαίσιο.

Ας δούμε λοιπόν ποιο είναι αυτό. 

Η πολιτική και η οικονομική αβεβαιότητα που επικρατεί στον κόσμο βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο που έχουν γνωρίσει όσες γενιές είναι παραγωγικά δραστήριες και η κατάσταση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί καθώς η ύφεση συνεχίζεται και δεν υπάρχει πραγματική λύση γι’αυτήν.

Οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και βρίσκονται σε παρόμοια πίεση με αυτήν που είναι η Ελλάδα 2 χρόνια τώρα -η οποία πλέον αγωνίζεται να βγει από συνθήκες πτώχευσης.

Αυστηρά μέτρα λιτότητας που προκύπτουν από την κρίση, όπως περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων, έχουν προκαλέσει κοινωνικές αναταραχές καθώς και μια σειρά από διαδηλώσεις και ταραχές στην Ευρώπη.

Η αβεβαιότητα στις ΗΠΑ έχει κλιμακωθεί από την έναρξη της ύφεσης και κορυφώθηκε το 2011, στο αποκορύφωμα της κρίσης, όπου είχαμε και το ανώτατο όριο χρέους. Διάφορα κέντρα προειδοποιούν για την αβεβαιότητα και για τον επερχόμενο "δημοσιονομικό γκρεμό» που μπορεί να ξαναρίξουν τη χώρα στην ύφεση.

Η πολιτική αβεβαιότητα ήταν έντονη στις ΗΠΑ το 2012 στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές. Από την άλλη, η Γαλλία απέκτησε έναν νέο σοσιαλιστή πρόεδρο τον Μάιο, ενώ ξεκινούσε η νέα προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ ενώ η Κίνα μετέφερε την πολιτική εξουσία από το έναν πρόεδρο στον άλλο.

Στην Μέση Ανατολή συνεχίζεται η Αραβική Άνοιξη. Αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στις επιχειρηματικές δραστηριότητες στην περιοχή, με τις εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων να μειώνονται δραστικά -κατά σχεδόν 19% το 2010 και 16% το 2011.

Κοινωνική αναταραχή υπήρξε σε όλο τον κόσμο. Πολλές διαμαρτυρίες που ακολούθησαν θεωρήθηκε ότι εμπνεύστηκαν από την Αραβική Άνοιξη. Τον Οκτώβριο του 2011, οι κινήσεις "Occupy" και "Indignants" οδήγησαν σε διαμαρτυρίες σε 950 πόλεις και σε 82 χώρες.

Το Euromonitor International εκτιμά ότι η παγκόσμια αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ επιβραδύνθηκε στο 3,4% το 2012 και με σταδιακή αύξηση θα ανέλθει στο 4,6% το 2016. Ωστόσο, η ανάκαμψη θα είναι άνιση, με το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης να προέρχεται από τις αναδυόμενες αγορές.

Μια βασική συνέπεια της οικονομικής αβεβαιότητας υπήρξε η αύξηση της ανεργίας, καθώς οι επιχειρήσεις δεν είναι σε θέση ή δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν με πρόσληψη προσωπικού. Το γεγονός αυτό επηρεάζει τα έσοδα και βλάπτει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών, επηρεάζοντας έτσι επίπεδα της κατά κεφαλή δαπάνης.

Σε συνέχεια του προηγούμενου, σε περιόδους αβεβαιότητας, οι καταναλωτές εστιάζουν σε προϊόντα πρώτης ανάγκης και στις προσιτές τιμές έως ότου η οικονομική τους κατάσταση να είναι πιο ασφαλής. Οι εταιρείες που επιβιώνουν σε αυτή τη δύσκολη περίοδο είναι αυτές που μπορούν να προσφέρουν προϊόντα και υπηρεσίες σε καλή ποιότητα και τιμή.

Σε αυτό το οικονομικοπολιτικό περιβάλλον θεωρώ ότι ουσιαστικές λύσεις μπορεί να δώσει η τεχνολογία, η επιστήμη. Και η επιχειρηματικότητα φυσικά. Όχι η πολιτική. Το μόνο που έχει μείνει στην πολιτική είναι να κάνει διαχείρηση των πόρων που έχει από τη φορολογία των επιχειρήσεων. Και σε αυτό πρέπει να είναι υπόλογη με τρόπο πολύ σκληρότερο από αυτόν που της επιβάλλει το μνημόνιο.

Το μέλλον είναι αβέβαιο.
Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι δεν είναι και διαγεγραμένο...