31 Ιαν 2014

2014 - Το πρώτο post της χρονιάς

To 1965, o co-founder της Intel Gordon G. Moore, δημοσίευσε μια εργασία που αργότερα έμεινε γνωστή ως ο «νόμος του Moore». Στην εργασία αυτή προέβλεψε ότι ο αριθμός των τρανζίστορ σε ολοκληρωμένα κυκλώματα θα διπλασιάζεται κάθε δύο χρόνια, στην παραγωγή hardwareΠαρότι το μοντέλο του εκθετικού ρυθμού μεταβολής φάνηκε απίστευτο εκείνη την εποχή, η πρόβλεψη αυτή αποδείχθηκε ακριβής έως σήμερα, εν μέρει επειδή χρησιμοποιήθηκε ως κανόνας για να καθοδηγήσει τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της βιομηχανίας ημιαγωγών και βοήθησε τις εταιρείες να θέσουν στόχους για την έρευνα και την ανάπτυξη.

Ο λόγος που σήμερα αναφερόμαστε στον Moore είναι γιατί στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ως φυσικό επακόλουθο, η επιτάχυνση του παγκόσμιου ρυθμού των αλλαγών ήταν -και είναι- ανάλογη με το νόμο του: περισσότερη επεξεργαστική ισχύς, περισσότερες δυνατότητες, περισσότερες ιδέες, όλο και πιο γρήγοροι ρυθμοί. Ρυθμοί που είχαν ως αποτέλεσμα να μετακινηθούν στο προσκήνιο οι αναδυόμενες αγορές, να ξεκινήσει η ψηφιακή επανάσταση, τα κοινωνικά δίκτυα να πάρουν τη θέση που έχουν στη ζωή μας, να γεννηθεί η οικονομία του sharing, η επιστήμη να αλλάξει τη ζωή μας (π.χ. χαρτογράφηση ανθρώπινου γονιδιώματος) και οι άνθρωποι να ανακαλύψουν ξανά τη φωνή τους αναγκάζοντας την αγορά να επανεφεύρει τον εαυτό της αλλά και κυβερνήσεις να χάσουν την εξουσία.

Δικαιωματικά, θα θεωρήσουμε ότι οι ευκαιρίες και οι προκλήσεις που έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα της αλλαγής που έχει φέρει η επανάσταση της τεχνολογίας αποτέλεσμα του "νόμου του Moore". Και αυτές οι ευκαιρίες και προκλήσεις είναι τεράστιες.


Δείτε τις συνεχόμενες και ριζικές αλλαγές στον τομέα της λιανικής αγοράς. Δείτε την επίδραση που έχει φέρει η συνδεσιμότητα και η τεχνολογία στην αναδιάρθρωση των value chains*. Οι πλέον πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις κάνουν το αδύνατο, δυνατό. Όλα δείχνουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για το άμεσο μέλλον είναι να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε τις αντιφάσεις που αυτές οι αλλαγές συνεπάγονται.


Για τους επικεφαλής κάθε οργανισμού, η πρόκληση δεν είναι η πρόβλεψη του μέλλοντος. Είναι, καταρχήν, μια ευρεία κατανόηση των τάσεων που αναμορφώνουν τον κόσμο. Κατά δεύτερον, μια τεκμηριωμένη άποψη για το μέλλον και το τι σημαίνει για τον οργανισμό που διευθύνει, και τέλος το σημαντικότερο, η λήψη αποφάσεων άμεσα ώστε να είναι προετοιμασμένος για αυτό που έρχεται αύριο.


Όσοι συνεχίζουν να λειτουργούν σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, θα βρουν τους εαυτούς τους ξεχασμένους από όλους, όπως τα παραδείγματα της Nokia και Kodak αποδεικνύουν.


Πόσος καιρός χρειάζεται για την κατασκευή νέων δυνατοτήτων και επιχειρηματικών μοντέλων; Τι χρειάζεται για να αλλάξουμε νοοτροπία σχετικά με τους καταναλωτές και να οικοδομήσουμε σχέσεις μαζί τους; Πώς αλλάζει η οργανωτική κουλτούρα μιας επιχείρησης; 

Σε αυτά τα ερωτήματα δίνει μια πολύ καλή απάντηση ο Morgan Freeman στην ταινία Invictus όπου υποδύεται τον Nelson Mandela. Στην συνομιλία του με τον αρχηγό των Spingbocks, Francois Pienaar (Matt Damon), o Mandela ρωτά τον Pienaar ποια είναι η γνώμη του στο ζήτημα της ηγεσίας για να καταλήξει ότι ο ίδιος χρησιμοποίησε συχνά το έργο άλλων για να εμπνευστεί και να καθοδηγήσει. Και η αλήθεια είναι ότι σήμερα όσοι βρίσκονται σε θέση λήψης αποφάσεων, διαθέτουν όλα τα εργαλεία για να μάθουν τι σκέφτεται και τι επιθυμεί το κοινό τους ώστε να δράσουν γρήγορα. Τα εργαλεία αυτά, καθώς και το πού πάει το πράγμα τη νέα χρονιά, θα αναλύσουμε εκτενέστερα σε επόμενα post.

Προς το παρόν, σε αυτό το εισαγωγικό post για το 2014, θέλουμε να επισημάνουμε ότι σήμερα ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι να κάνει κάποιος λάθος στην άποψή του για το τι επιφυλλάσει το μέλλον. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να δράσει πολύ αργά.


*[Ως value chain ορίζονται οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε μία επιχείρηση και αφορούν στην παραγωγή ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος της επιχείρησης αυτής.]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου